İnsan keyifle hayat yolunda ilerlerken, üstelik her şey güllük gülistanlıkken “kader” hiç hatırına gelmez. Bunu yaşamak kaderimde varmış düşüncesi hiç aklına uğramaz. Ta ki, görünmez bir cama çarpar gibi bir musibete toslayana kadar.

İnsan, arzuları sınırsız olan bir canlıdır. Bu sebeple de daha güzel ve konforlu bir hayata kavuşmak, istediklerini elde edebilmek için sürekli uğraşır. Günümüzün modern dünyasında birçoğumuz, bizden üst konumdaki insanların zenginliğine ve rahat yaşamına özenip onlara benzemeye; onlar gibi zengin, havalı ve hatta popüler olmaya çalışıyoruz. Ancak bu şekilde daha üst seviye bir hay…

Gönlümüzde yeri olmayan biri, gönlümüzü kıramaz; bu mümkün değildir. Kalbimize girememiş olan hiç kimse, kalbimizi incitemez. Çünkü kalp dışarıdan değil ancak içeriden kırılabilir. Harici saldırıların kalbin muhkem surlarını aşıp içeri girmesi imkânsız denecek kadar zordur.

Romalılar kanunlar ortadan kaldırıldığı zaman değil, onları eğlendiren sokak soytarısı kentten kovulduğu zaman üstlerindeki baskıyı bütün şiddetiyle hissetmişlerdi. Senin soytarın sen onu kovsan da gitmez. Her yerde soytarın var. Nereye gitsen onlar da geliyor peşinden.

Prof. Dr. Erol Göka ve Rıdvan Tulum, Çabuk Konuşma’da bu ay, Türk Dil Kurumu’nun yılın kelimelerinden, kavramlarından biri seçtiği “Kalabalık Yalnızlık” üzerine konuştular. Rıdvan Tulum sordu, Erol Göka yanıtladı.

Bazen aynaya bakarken aynadakinin bana, benim ona baktığımdan daha öfkeli daha kırgın daha ne bileyim bişey baktığını fark edip onun benden daha başka biri, daha başka bişey olduğunu görerek... “Korkuyorum,” derdim “eğer aynaya bakan olsaydım.” Ama değil. Ben aynadan bana bakanım.

Prof. Dr. Erol Göka ve Rıdvan Tulum, Çabuk Konuşma’da bu ay, Gassal dizisinden hareketle insanın “ölüm karşısındaki” değişimini konuştular. Rıdvan Tulum sordu, Erol Göka yanıtladı.

Geri dönmeliydik. Geri dönmeyenlerin mahvolduğunu gördük çünkü. Topyekûn bir geri dönüş de mahvedecekti bizi, bunu biliyorduk. Ama hiç değilse yılda birkaç hafta da olsa geri dönmeliydik.

Rüyaların içinden dupduru ırmaklar gibi akıyor insan. Ardında, göz hizasında kalıyor hayat. "Kutlu nihayet" kapıyı çaldığında, sahne sırası çağıltısız sessizliklere geliyor. Perde kapanıyor bir anda. Ancak şu üç şey -ölümle tanışmak, ölümle yüzleşmek, ölümün gerçekliğine hakkıyla nüfuz etmek- yaşamın doruğuna ulaştığına ikna edebilir insanı.

Keriman Bayatoğlu bazı şeylerin sadece filmlerde olacağını bilen insanlardandı. Zaten adından da memnun değildi. Kız olacağı düşünüldüğü için adı doğumundan önce babası tarafından “Neriman” olarak tasarlanmıştı.

Prof. Dr. Erol Göka ve Rıdvan Tulum, Çabuk Konuşma’da bu ay, “evlerin içinin değişip değişmediğini, ev dediğimiz şeyin artık insanın kaderine ortak olup olmadığını” konuştular. Rıdvan Tulum sordu, Erol Göka yanıtladı.

Şimdi annelerimiz lisanslı, yüksek lisanslı, doktoralı.... Cahil değiller! Çocuklarının arkadaşlarından habersizler. Ama olsun onlar çocuklarıyla etkili-kaliteli vakit geçiriyorlar! Hem onlar işteyken çocuklarını ihmal etmiyorlar, beş yıldızlı kreşlerde eğitim almalarını sağlıyorlar! Onların yerine başkaları çocuklarına yol gösterici oluyor. Hâl böyle iken yaşananlardan uyuşturucu, alkol, dijital oyunlar kabahatli bulunurken, atasözleri de nasibini aldı.

Valentino Rossi, motosiklet yarışlarının efsanevi ismi olarak, hızın ve tutkunun birleştiği bir destanı temsil etti. “The Doctor” lakabıyla anılan Rossi, yarış pistlerinde stratejik zekâsı ve eşsiz stiliyle rakiplerini hep geride bıraktı. Rüzgârla dans edercesine yaptığı virajlar, hayranlarını büyülerken; zarafeti ve karizmasıyla da kalpleri fethetti. Yıllar içinde kazandığı yedi MotoGP dünya şampiyonluğu, onu sadece bir sporcu değil, bir ikon hâline getirdi.