"Nefs ejderi kim genc-i dilün oldı tılısmı / Her kim o tılısmı bozabildiyse velîdür" Bağdatlı Ruhî

Britt Marie Mye ile Instagram hesabı vesilesiyle karşılaştık. Sayfasına koyduğu nefes kesici manzaraların içindeki ağır yalnızlık hissi uyandıran terk edilmiş evler kapıyı biraz daha araladı. 58. enlemin ötesinde neler olup bittiği, kendisinin fotoğraf macerası ve terk edilmişlik duygusu üzerine söyleştik.

Çocuk kitaplarını insan olarak düşünelim. Elinde asası, uzun beyaz entarisi, ak sakalı göğsünde, çehresi ışıldayan bir ihtiyar yanımızda bitsin. Çocuk kitaplarını alan anne babalar, bu pir-i fâniyi, kitapçıdan alıp evine götürsün. Sonra da “Hadi bakalım hacı amca, şu bizim veledi adam ediver” desin. Maalesef günümüzdeki durum bu.

Her alanda kadınların ezilmişliğini konuştuğumuz bir dünyada erkeklerin de ezildiğini hiç düşündünüz mü? Geçmiş ve gelecek arasında kalan bugünün erkekleri oğul, baba, eş olmanın yanı sıra birey olmayla ilgili de dikkat çekici bir değişim ve dönüşüm geçiriyor. Bu doğrultuda Türkiye’de ve dünyada son yıllarda erkek ve erkeklikle ilgili çalışmalar yapılıyor. Bu çalışmaları daha iyi anlamak için İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Bölümü Öğretim Üyesi Dr. Mehmet Emin Balcı ile ko…

Defterim evimdir. Dünyanın hangi köşesinde olursam olayım, ona sığınabilirim.

Sakin şehir ağı, küreselleşmenin meydana getirdiği homojen mekânlardan biri olmak istemeyen, yerel kimliğini ve özelliklerini koruyarak dünya sahnesinde yer almak isteyen kasabaların ve kentlerin katıldığı bir birliktir.

Ciddi, az konuşan, her cümlesi eski harflerle süslü, hikmetli sözler söyleyen bir pîr-i fâni; dükkân ise oraya buraya kitapların yığıldığı, gün boyu çay içilen, her gelenin sürekli kitap konuştuğu, hiç duyulmamış anekdotların nakledildiği masalsı bir yer.

Müezzinzâde Mustafa Bey, 1900 kışının bir cuma günü, Eyüp’teki iki katlı mütevazı evinin selamlığında heyecanlı bir bekleyiş içerisindeydi. Saat 19:00 sularında kız kardeşi evin ahşap merdiveninde en büyük bir heyecan içinde inerek ağabeyine şu müjdeli haberi verdi: “Ağabeyciğim, Allah sana nesebini devam ettirecek, nur gibi bir erkek evlat nasip etti! Sıhhati de pek iyi! Arzu edersen gel de bir gör, yengeciğim seni bekler.”

Türkiye’nin kültüre ilişkin gündemi diğer birçok alanın gerisinde kalıyor. Cumhurbaşkanı, Ayasofya gibi sembol bir mekânda geniş katılımlı bir sanat etkinliğinin açılışını yapıyor ama oradan çıkıp Sultanahmet’te uğradığı köfteci daha çok konuşuluyor. Gündemin değerli olanı belirlediği şu günlerde kültür ve sanatın yerini doğru anlamak, değer ve yönetimini birlikte kurgulayabilmek mümkün mü?

Eğitim hayatım başta olmak üzere ömrümün büyük kesimi Ordu’da geçti. Köyümün, yaylamın havasını da soludum, suyunu da içtim, denizine de girdim... Çocukluğumuzda sokaklarda oynadık, düştük kalktık, arkadaşlarımızla sırrımızı, tostumuzu, gazozumuzu paylaştık.

Popüler din dili gün geçtikçe gerek sosyal medyada gerek yazılı ve görsel basında daha çok karşımıza çıkıyor. Günümüz insanının ihtiyaç duyduğu dilin bu olduğu ve insanlara ancak bu şekilde ulaşılabildiği söylense de bu dilin ürettiği sonuçlar bu “ihtiyacı” yeniden gözden geçirmeye davet ediyor. “Din” artık oluşan bu popüler dilin tüketim nesnesi hâline geliyor. Prof. Dr. Süleyman Seyfi Öğün ile orijinal din ve tarihsel din bağlamında popüler din dilini konuştuk.

Yale üniversitesi Kampüsünün orta yerinde, beyaz kübik bir kutu şeklinde göz dolduran Beinecke Kütüphanesi, İslam tarihi ve edebiyatı için de devasa bir hazine sandığıdır. Binlerce paha biçilmez yazma eser ve belge içinde Adeta yitip gitmiş Türkçe yazma eserler nerdeyse yüz elli yıldır hak ettikleri ilgiden uzakta okuyucularını bekliyorlardı. 2019 sonbaharında, “Bu yazmaların okuyucularını bulabilmesi ancak onların kataloglanması ile mümkün olacak” deyip hepsini ra…

462 yıllık yaşıyla sürekliliğive kurumsallaşmayı anlatan, İstanbul’un tepesinde bir ulu çınardır.Süleymaniye Külliyesi, sadece mimari ve sanatsal açıdan öne çıkan bireser değil; bir şehircilik , kültür ve yönetim modelidir.

Yirminci yüzyılda gerçekleşen en büyük nükleer felaketler arasında yer alan ve geniş bir coğrafyada neden olduğu ölümler ve doğa tahribatıyla belleklerimizde hâlen tazeliğini koruyan Çernobil Nükleer Santrali patlamasını konu alan Chernobyl dizisi muhteşemsenaryosu, prodüksiyonu, olağanüstü gerilimli gerçek hikâyesi ve oyunculuklarıyla ilk bölümünden itibaren tüm izlenme rekorları alt üst etti.

Dün popülasyonu düzenleyen bir yardımcı iken veya bereket ya da kötülüğü sembolize ederken, kedi bugün “çocuk” statüsüne geçti. Zira kedileri olan bireyler kedilerini oğulları veya kızları olarak tanıtırken kendilerini de onların anne babası olarak ifade ediyorlar. Bu da kedi algımızdaki dönüşümün en somut örneklerinden birini teşkil ediyor.

Bu dönemki “Siyaset ve Ekonomiyi Anlamak” dersimin final sorularından biri şuydu: “Yirminci yüzyılın ikinci yarısında ABD, klasik liberal iktisatın en iyi takipçisi sayılıyordu. Fakat bugünlerde ABD yönetiminin katı merkantilist politikalar uyguladığı söyleniyor. Ulusal zenginleşme (ekonomik gelişme) bağlamında bu iki argümanı karşılaştırınız!”

“Kendilik bilgisi ve üst bir farkındalık yersiz yurtsuz ve aidiyetsiz olmaz” diyor Prof. Dr. İsmail Kara. Çalışmalarını Osmanlı’nın son dönemi ve Cumhuriyet’in ilk yıllarına hasreden Kara, mahallî tarih çalışmalarını da usul usul bir kenarda ilerletmiş, bir taraftan bu kitapların kendi bütünlüklerini ararken diğer taraftan da ana çalışma konusu ile irtibatlarını yoklamış örnek bir yazar bizim için.

Sesindeki üzgün tını ve beklediği doktor olmadığıma dair yorumu, beni içimdeki o ezelî soru ile yüzleştiriyor: Zaman içinde kendi özüme yabancılaşmış olabilir miyim? Bana o şiiri yazdıran saflık ve duruluktan uzaklaşmış, bir mesleğin adamı olmuş, dünyaya çokça sokulmuş olabilir miyim?

Bugün hayatımızın tam ortasında tartışmasız yer edinen bazı kelimeler var: glutensiz, doğal, tam buğday, hakiki, memleketten, şekersiz, yağsız, katkısız... Tabii ki bu kelimeler peş peşe sıralandığında akla gelen Canan Karatay gibi bazı isimler var.

Yol güzel, sakin ve kararlı başlıyor: Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden. Eteklerinden bir yığın yaprak.Araya giriyorum ama hangi merdivenlerden? İstanbul gibi yürünmeden kat’a anlaşılamayacak ve yedi tepesiyle dillere düşmüş bir şehri merdivensiz gezmek ne mümkün? Yürümeye müptela insan, senin sınavın da budur.

Klasik Kemençe Türk müziğinin en mühim sazlarından biri. Fakat gelin görün ki bu derece önemli olmasına rağmen çok tanınan bir saz değil. Bugün kemençe öğrenmeye başlayan talebelerin kısa bir süre sonra ilk şikâyet ettiği şey, sazlarının Karadeniz kemençesiyle karıştırılması oluyor. Yalnız öğrenciler değil sazın virtüözleri de bundan hep şikâyetçidir. “Ne çalıyorsun?” sorusuna “klasik kemençe” diye cevap verdiğiniz zaman, gelen ikinci soru “Karadenizli misiniz?” oluy…

Cambridge Merkez Camii’ni İslam medeniyetinin bir vitrini olmasının yanında çevre dostu yapısıyla diğer büyük mimari yapılar için bir ilham kaynağı hâline getirmektedir