O karakterin bakışında, yaşadıklarında, görmezden geldiklerinde, görmezden gelinişinde, hesaptan düşülmesinde, defterden silinmesinde “bize tanıdık gelen bir şeyler” vardı. İnsana ve onun anlamına dair; tanıdık sesler, söylemediklerimiz, “doğrular” ve “yanlışlar”. İnsan kalmanın o büyülü yanı ve insan olmanın o acizliği... Gördüklerimiz bunlardı o satırlarda. Satırlar okunduktan son…

Her şeyi bildiğimizi düşündüğümüz o sabahı unutamazsın artık. Ustalığın son sınırını. Belki 15 yaşındasın, belki de 55. Fark etmez. Her şeyi bildiğimizi düşündüğümüz o ilk sabahı herkes yaşamıştır. Bir ayrılık, bir yoksulluk ve bir ölümün ardından.

Celal Koçbaşı; insanların hayatlarını kıyasıya yaşamalarından rahatsız olduğu günlerden birinde, orta sınıfın kendini değerli zannetmek için gittiği bir kafede oturup kafenin lezzet menüsündeki kahvelerden az tatlı-çok yumuşak içimli olanını yudumlar ve etraftaki insanları izlerken devcileyin bir hasede dönüşmüş olarak buldu kendini.

İnsan keyifle hayat yolunda ilerlerken, üstelik her şey güllük gülistanlıkken “kader” hiç hatırına gelmez. Bunu yaşamak kaderimde varmış düşüncesi hiç aklına uğramaz. Ta ki, görünmez bir cama çarpar gibi bir musibete toslayana kadar.

Etik, Yunan felsefesinden dilimize çevrilmiş bir kelime. İnsanın iyi, kötü, güzel, çirkin anlayışının nasıl oluştuğunu araştıran felsefe dalı. Temelde iki ana yaklaşımla insanların iyiyi ya da kötüyü belirledikleri sonucuna ulaşmışlar. Bunlardan biri dînî temellendirme, insan iyi veya kötüyü dini olarak bilir. İlâhî buyruklar vardır ve İlâhî buyruklar insanın davranışlarını belirler. Diğeri ise din dışı temellendirmedir. İnsan vicdanıyla, hazlarıyla, fayda sağlamasıyla iyi veya …

İnsan, arzuları sınırsız olan bir canlıdır. Bu sebeple de daha güzel ve konforlu bir hayata kavuşmak, istediklerini elde edebilmek için sürekli uğraşır. Günümüzün modern dünyasında birçoğumuz, bizden üst konumdaki insanların zenginliğine ve rahat yaşamına özenip onlara benzemeye; onlar gibi zengin, havalı ve hatta popüler olmaya çalışıyoruz. Ancak bu şekilde daha üst seviye bir hayata ulaşmaya çalışırken neler yaptığımıza ve neleri feda ettiğimize bakmıyoruz. Hatta b…

Yakın gelecekte insan, belki de bir “dijital ruh” oluşturma çabasına girecek. Girmiş olduğu bu çaba belki de insanoğlunun sonunu hazırlayacak.

İnsan, göklerin, yerin ve dağların yüklenmekten kaçındığı yüce emaneti taşımayı kabul etmiş, Yaratıcı’nın halifeliği ile taltif edilmiş ve bu yüzden de mükerrem kılınmış bir fıtrat üzere yaratılmıştır.

Kastamonu sokaklarında gezerken karşımıza çıkan tamir edilecek eşya dağını görünce irkildik. Sonra kapının ve duvarların her yerine asılmış yüzlerce eşyayı incelemeye başladık. Aklımıza gelen, gelmeyen her şey vardı burada. Bir de eşyaların üzerinde el yazısı ile yazılmış “Çalışır” yazısı... İçeri baktık, loş bir ışık altında çalışan sakallı, uzun saçlı, derviş kılıklı bir usta, elindeki eşyayı tamir ediyordu. Köşede siyah-beyaz bir televizyon, diğer köşede bir zamanların moda o…

Prof. Dr. Erol Göka ve Rıdvan Tulum, Çabuk Konuşma’da bu ay, Gassal dizisinden hareketle insanın “ölüm karşısındaki” değişimini konuştular. Rıdvan Tulum sordu, Erol Göka yanıtladı.

David Le Breton, Acının Antropolojisi kitabının anestezi ile ilgili sayfalarında R. Selzer adlı cerrahın başından geçen bir olayı anlatır. Cerrah bir gün odasına girdiğinde yeni ameliyat olmuş bir kadını karşısında bulur. Kadın elindeki usturayla karnını yarmış ve eliyle organlarını karıştırmaktadır. Kadın tekrar tedavi edilir, tehlikeyi atlattıktan sonra cerraha şöyle der: “Çok canı yanar insanın bu durumda değil mi? Yani şunu demek istiyorum: Gerçekten kendi bedenim olsa…

Editör: Umarım bu gönderiyi kardeşimiz görmez...