Pantolon, genellikle belden ayakbileklerine kadar uzanan ve herbacağı ayrı ayrı saran, iki parçadanoluşan bir giysi. Boyları uzun veyakısa, bacaklara yapışık veya bol, paçalarıdar veya geniş, kıvrık veya düzolabilir. Keten, kumaş, kot gibi farklıkumaşlarla dizayn ediliyor olsa da hepaynı temel parçalardan meydana geliyor.

Hayatımızın vazgeçilmezleri onlar. Mekânlara ruh veren, hanelerin nadide köşelerini süsleyen, göz zevkimizi okşayan yegâne parçalar. Ortaya çıkmaları ihtiyaca binaen olsa da bir kısmı zamanla yalnızca estetiğe hitap etmek amacıyla evlerimizdeki tahtlarına kurulmuşlar. Peki acaba gizemli ormanların derinliklerinde, bin bir ağacın gövdesinde uyuyan bu nadide ev eşyaları nasıl bir serüv…

Bazen başkalarına, bazen kendi suretimize ayna olup gözbebeklerimize doluşmuş hissiyatı içine sığdıran bir kare diyerek de tarif edebiliriz aslında fotoğrafı. Özel gün ve toplantılarımız, tatil günlerimiz, izdivacımız gibi hayatın can alıcı durakları fotoğraflarla can bulur, tabiri caizse “an”lar “anı” olur, albümlerimizdeki yerlerine buyurur. Peki, hoş zamanlarımızı tekrar tekrar yaşatan bu gizemli…

İcadı Roma'ya mal edilen sabunun tarihin derinlerine gizledi­ği imzası İkbal Armağan Gözlü'nün kaleminden ortaya çıkıyor.

İnsanoğlunun itibar ve mevki sevdasına hemhal olan farklı mekanlarda farklı suretlere bürünen koltukların zaman içinde yorgun misafirlerini vakarla ağırlayan hikayesini Şeyma Aydın Derin Tarih dergisinde okurları için kaleme aldı.

Ab-ı hayatı kilometrelerce öteden avuçlarımıza ulaştıran boynu eğri, minicik bir kapıdır musluk. Tevazu sahibidir, bir kez olsun kibirle diklendiği görülmemiştir. Başını eğer, işine bakar. Kendisini derelerden kana kana içmekten firar edeli beri bize ulaşmak için yollara düşen, yaz-kış demeden ayağımıza gelen suyun geçişine izin veren yaldızlı bir bekçidir hem de.

Değdiği eller tespihi çektikçe, o da ellerin kahrını çekti yıllar yılı. Bazen bir kaplumbağa kabuğu bile küçülüp tane biçimine bürünerek kemikleşmiş, hatta taşlaşmış kalpleri zamanın ipine dizmesini bildi.

Beşik, ana kucağının sıcaklığınıhissettiren ilk evidirbebeğin. Irk, inanç,kültür fark etmez; her anneninbaşucunda sabahlayan yardımcısıdır.Sağa sola salınarak annekarnını hatırlatır kucağını açtığıyavruya. Onun huzur dolu dansınaannenin billur sesiyle söylediği ninnilereşlik ederken, yüzünün kıyısınavuran tatlı tebessümle gezer dururrüya âleminde.

Nice çerağ yandı yıllar yılı. İlk ne zaman yakıldı? Bu soru titrek bir mum alevinin ha­vaya emanet ettiği is gibi bir muammadır. Işığın gönül derdine yakılan çerağından kanfdil gecelerine uzanan hikayesini Şeyma Aydın Derin Tarih okurları için kaleme aldı.

Anneannenizin gözlerinin önüne kurulup örgüsüne ortak olan bir çift camın huzurla dinlenişine aldanmayın siz. Bugünkü mertebesine ulaşıncaya dek ne çetin yollar aştı o, ne gözlere uğradı. Bunca yolculuktan sonra azıcık soluklanmak hakkıdır!

Günümüzde nişanlanan çiftlerin birbirine sonsuza dek bağlılığını temsil eden yegâ­ne halka... Yalnızca “alyans” kelimesinin Fransızcadaki alliance (birleşme, ittifak) ke­limesinden gelmesi bile bu aksesuarın kökenine dair yeterince fikir verir. Peki, parmağımızdan zinhar çıkar­madığımız bu değerli halkaların -ufak tefek farklılıklar­la- Avrupa kültüründen dünyaya yayıldığını, Avrupa’ya ise paganların gerçekleştirdikleri dinî ritüellerden mi­ras kaldığını biliyor muydunuz? Haydi, b…

Zaman helezonunda farklı ismlerle hikâyelerde başrol bulup sihirli sözleri fısıldayan bir aktör, yeri geldiğinde de zehrini içine akıtan çileli bir meftun olan halka. Zamanla izdivacın modern silahı haline dönüştüğünü söylemeye gerek var mı?

Osmanlı şiirinde yeşillikler ve rengarenk çiçekleriyle bahar mevsimi bir gelin gibi tasvir edilir. Bugün yeni bir hayatın saf ve temiz başlangıcını temsil eden beyaz gelinlik, tüller ve simlerin ardındaki gelinin mahfazası değil midir? Şeyma Ayın Derin Tarih dergisinde gelin örtülerinin zaman yolculuğunda kazandığı değerleri kaleme aldı.

Belki çocukluğunu hatırlamak belki yıllara kafa tutmak oyuncağın doğmasına sebep. Gelin şimdi masaldan gerçeğe çevirelim yüzümüzü ve oyuncak hangi ellere uğrayıp bugüne ulaşmış, öğrenelim. Şeyma Aydın Derin Tarih dergisinde oyuncağın doğuş hikayesini kaleme aldı.

Farklı biçimlere girerek savaş tarihi boyunca çok canlar aldı hançer. Kâh bir güç sembolü oldu, kâh bir şairin elinde aşk olup nice aşığı kahretti. Bakmayın siz onun keskin sözlerine, sivri diline. Aslında yumuşacıktır kalbi; kullanmayı bilene!

Binlerce yıl öncesinden kadınların saçlarına konmasıyla başlar tokanın hikâyesi. Uzun saçlarını toplayıp rahat iş görebilmek için önceleri ağaç dallarıyla, taş, deri ve kemikle tutturdu saçını kadın. Zamanla bu tokaları sedefle kakmayı, altınla, gümüşle süslemeyi de ihmal etmedi. Başlangıçta tek ve iki iğneliydi toka, bugünkü gibi çok fazla çeşidi de yoktu.

Karşısındakini bize aksettiren o büyülü levha: ayna… Neler neler görmedi ki insanoğlu senin karşında? Yokluğunda bile buldu seni durgun bir suda, izledi kendini ve âlemi sonsuz bir hayranlıkla.

Türk hattatları büyük bir cesaretle ve isabetli bir kararla, hilâli yazı sanatı ile birleştirdiler. Bu beraberlik, usta hattatlar eliyle, hilâlin anatomisine zarar vermek bir yana, büyük bir hüner ve ustalıkla bütünleştirilerek adeta ziynete dönüştürülmüştür. Prof. Dr. Zeki Kuşoğlu, Eşyanın Kalbi’nde Türk sanatlarında Hilâl ve Hilâlli yazıların öyküsünü Derin Tarih okurları için yazdı.

İnsanoğlu bir kabın içinde yemek namına bir şeyler pişirdiğinde başlar kaşığın hikâyesi. Pişirdiğini aş yapan insan önceleri midye gibi deniz kabuklarını ya da doğada bulduğu ağaç ve böcek kabuklarını kullandı kaşık yerine. Derin Tarih okuyanları için Tolunay Sandıkçıoğlu’nun kaleminden 'kaşık kaşık tarih'.

İhtiyaçtan doğan asa fikri ve uygulaması giderek cemiyet içinde bir mevki, bir memuriyet alameti olmuş, hem de protokol icabı kullanılmaya başlanmıştır. Asanın Musa’nın asasından Frenk değneğine dönüş sürecini Prof. Dr. M. Zeki Kuşoğlu Derin Tarih’te okuyucuları için yazdı.

Zamanı ilk ölçme gayretinde olanlar bir günün hangi mevsimde ne kadar ışık ettiğini ve bunların ne uzunlukta olduklarını, mevsimlerin farklılıklarını ve tekrarını bilip anlamaya yönelik herhangi bir tabiat kanununu çözmek gibi bir çabanın içindedir. Şule Gürbüz , saate ilavelerin insanlığa maddi katılımlarını farklı perspektiflerden Derin Tarih okuyucuları için ele alıyor.

Okçuluk sanatının olmazsa olamazı olan zihgir, parmağı çilenin baskısından koruyup atış balistiğine fayda sağlardı. Osmanlı kemankeşleri, zihgirlerin şans getirdiğine inandıkları için devamlı başparmaklarına takılı vaziyette taşırlardı. Padişah mesleği sayılan zihgirleri, Dr. Murat Özveri Derin Tarih okuyucuları için yazdı.

Toprağı sahiplenen insan, güvenliğini garanti altına alma düşüncesiyle anahtarı icat eder. Nergihan Yeşilyurt tarihin en eski kilitlerini Derin Tarih okurları için kaleme aldı.