O günden her bahsetmeye başladığında ilk cümlesi bu olurdu anneannemin: “Ben öyle bir kış görmedim. Kasımın başından belliydi, bu kışın nasıl geçeceği. Zere kavaklar üstten yaprak dökmeye başlamıştı.”

Düzene yenik düşen düzensizlerin şehri Ankara’dan selamlar. Böyle söyleyince bir Ankara radyosu frekansından seslenmiş gibi olsam da benim frekansım, yalnız yurt odamdaki bir buçuk adımlık alana ulaşıyor.

“Sen koruk yersen benim dişim kamaşır Leyla'm,” derdi anneannem. Ah Cici'm, şayet dediğinde haklıysan şu an dişlerinden ayak parmaklarına her yerinin kamaşması lazım. Zira kendimi, bağcısını tanımadığım bir bağın, acıya çalan ekşilikteki koruğunu yerken hiçbir problem yokmuşçasına gülümseme mecburiyetinde hissediyorum. Ah Ankara! Benim koruklarla dolu taze şehrim.

“Sana büyük şehirlerden bahsedeceğim,” diyor şair Rahmi Eyüboğlu. Ben de size Ankara’dan ve Ankara ile dönüşen bir genç kızdan bahsetmek istiyorum. Leyla, dünyaya gelişine vesile olan varlığı, yani annesini dünyaya gelirken kaybetmiş, babasıyla anıları çok sınırlı, anneannesinin namıdiğer “Cici”sinin büyüttüğü bir genç kız. Üniversite eğitimi için Ankara’ya gidiyor. Bu yazı dizisinin amacı, Leyla’nın bir öğrenci olarak geldiği bu şehir ile birlikte dönüşümünü, …

Aynı paltodan çıkmadık fakat üzerimizde aynı trençkot varken aynı soğuk kantinde aynı romanları okuduk. O aldı yürüdü. Ben kuyuda kalakaldım. Kuyudan çıktığını varsayıyorum. Kuyuya hiç girmediğini düşünmek dahi istemiyorum.

"Leyla 2.0" dediğimiz anda zihnimiz tuzağa düşmüş demektir. Maç bitmiş, skor tabelası da maçın sonucunu 2-0 olarak aleyhimize göstermiş demektir.

Ciğeri sökülüyormuşçasına söyler bunu seven. Çocuklarını sesiyle sarmak ister belki de. Sese dönüşmüş kalple. Duyan herkes bilir ki bu sevginin, şefkatin sesidir. Bazen yeter korumaya, yetişir. Bazen geç kalmıştır. Kader böyle vermiştir hükmü. Yiğit vurulmuştur meydanda. Yine de söylenir, hep söylenir bir dua olarak. Âdemden beri söylenir. Nuh’tan beri söylenir. Yakup’tan beri söylenir.

Seyre daldığı yansımasındaki kırışıklarına, sivilcelerine ve saçlarına düşen aklara bir çözüm bulmaya çalışan günümüz insanı için artık herkes Leyla'dır. Alternatifler dünyasında yeri doldurulamayacak hiçbir şey yok! Leyla'yı yitirmenin karşılığı artık çöl değil. Leyla'yı yitirmenin karşılığı yeni Leylalar edinmek.

Yargıç yok taşı kim atacak,leyla bilmez mi gerekli olduğunu,şu anda,ben ibrahim ve sara,leyla bilmez mi

Yaygın bilinen, öteden beri söylenen bu. Mecnun, o yüzden çölde bir başına... Mecnun o yüzden harbin ortasında... Mecnun o yüzden mecnûn. İhtimâl şu ama; “Aşk olan yerde bütün akil-ü dânâ delidir” diyen de şair değil midir?

İnsan, ne olduğunu, kim olduğunu sadece başkasının gözlerinde kavrayabilir. Aslında ancak birisi onu gerçekten sevdiğinde... Leyla bir mucize olduğunu bilmiyordu çünkü sevilmemişti; Leyla’nın köyündekiler onun bir mucize olduğunu bilmiyorlardı çünkü Leyla’nın kendisinde göremediğini başkalarının görmesi bir mucize için bile fazla imkansızdı.

Yaşamak ne kadar güzelmiş diyoruz, ölümün ket vuramayacağı, çelme takamayacağı kadar güzel. Bu an, şurada, şimdi bitemeyecek kadar güzel. Bu kadar güzelse yaşam, demek ki bitmeyecek, beden ölse bile bilinç ölmeyecek.

ÇABUKKONUŞMA'da bu ay Rıdvan Tulum, Erol Göka'ya "Mecnun yaşasaydı ne iş yapardı?" diye sordu. 2020'lerde bir Mecnun, o büyük hikâyedeki hâlini koruyabilir miydi, aşkını nasıl yaşardı, Mecnun Mecnun olma şansını yitirdi mi? Rıdvan Tulum sordu, Prof. Dr. Erol Göka yanıtladı.

Katil bıçağı sapladıktan sonra bıçağını da alır kaçar. Neden? Dünya kaçar, şeytan kaçar, işbirlikçiler kaçar. Bıçaklarını alıp giderler. Neden? Yeniden saplama arzusuyla mı? Parmak izlerini alıp gitme arzusuyla mı? Neden göğsümüzde Leyla’nın bıçağından başka bıçak yoktur bizim? Leyla niye alıp gitmez bıçağını. Leyla bıçağın kendisi midir? Aşk bıçağın kendisi midir? Bıçağın kendisi kalbimizi dünyadan söküp alanın kendisi midir?

Finlandiyalı bir arkadaşım vasıtasıyla tanıdım onu. Sonra o aradan çekildi, biz ikimiz kaldık. Leyla ve Mecnun hikâyelerindeki Leyla değildi. Ne karaydı ne de kuru. Bosna’nın meşhur güzellerinden bir güzeldi.

● YouTuber Enes Şahin geçtiğimiz ay sosyal medya hesabından 'Ağaç Dikme Bayramı' kapsamında çağrı yaparak büyük bir farkındalık oluşturdu.● Bu projenin ardından yeni bir kampanya daha başlatan Şahin, 1,5 yaşında yüzü yanan Leyla Demirci'ye destek olmak için sosyal medyadan çağrıda bulundu.● YouTuber'ın yardım çağrısı başta Sağlık Bakanı Fahrettin Koca olmak üzere birçok ünlü isim tarafından destek gördü.

Kahramanmaraş'ta 1,5 yaşındayken başına örtülen eşarbın yanması sonucu yüz ve kafa derisi yanan Leyla Demirci ve ailesi yardım bekliyor. Yüzü yanan Leyla,''Yüz nakli olmak istiyorum. Ben Cumhurbaşkanımızdan yardım bekliyorum''dedi.

''Çocukluğunuzu özledim deyip fotoğraflarımızı istedi'' açıklaması olayın rengini değiştirdi!

Halk seferber oldu 9 yaşındaki kayıp Sedanur aranıyor! ''Leyla gibi olmasın, ne olur çocuğumu getirin''