Belki de Leyla delidir...

Bir ihtimâl…

Şarkısı yarım kalmış bir hikâye gibidir çünkü. Bitmiş iyi bir hikâyeden daha iyi olan tek şey bitmemiş iyi bir hikâyedir çünkü.

Leyla ve Mecnun, bir hikâyenin iki yarısı değildir. İkisi birlikte bir hikâyenin yarısıdır. Tamamlanmayı bekleyen bir şeyin tam ortasında dururlar. Mecnûn kelimesini, çarpılmış diye anlayabiliriz. Bir delilik hâli, makûl olanın örtüldüğü bir hâl… Kendini kaybetmenin aklı örttüğü bir yer mecnûn; bir isim değil. Belki de akla artık ihtiyacı olmayanın coğrafyası. Bu yüzden bir şahıs değil, bir tavır mecnûn…

***

Yaygın bilinen, öteden beri söylenen bu. Mecnun, o yüzden çölde bir başına… Mecnun o yüzden harbin ortasında… Mecnun o yüzden mecnûn. İhtimâl şu ama;

“Aşk olan yerde bütün akil-ü dânâ delidir” diyen de şair değil midir?

Leyla ve Mecnun, bir hikâyenin iki yarısı değildir. İkisi birlikte bir hikâyenin yarısıdır. Tamamlanmayı bekleyen bir şeyin tam ortasında dururlar.

Öyleyse Leyla neden beridir? Leyla neden mecnûn değildir?

Eğer kızılacaksa, Leyla’ya da kızılacak.

Beklemek, kimseyi berî kılmayacak.

Belki de Leyla delidir.

İthaf

Şimdi üzgünüz arkadaş

Sessizce dua etmek ve intikam için gün saymak dışındaki bütün seçeneklerin ya hamasete ya da karamsarlığa kapı açtığı yerdeyiz. Buraya daha önce de gelmiştik, Allah biliyor ya, daha sonra da geleceğiz. Var olmanın bedelidir bu, kabul. İstiklalin gereğidir bu, kabul. Tek temennimiz düşmana düşmanlığın encamının bütünüyle bildirildiği bir dünyadır.

Biliyoruz, Allah’a ve tarihe şahitliktir pırıl pırıl çocuklarımızın yazıldığı liste. Mübarek olsun da diyeceğiz. Bir daha olmasın diye ne gerekiyorsa o yapılsın da diyeceğiz. Talebimiz, kesin ve keskin bir şekilde şudur; bizim tarihe çıktığımız günden beri ödemeyi göze aldığımız bedelin, ödeteceği bedelin çok daha ağır olduğunu tüm dünyanın bilmesi…

Şimdi üzgünüz arkadaş

Yolumuza çıkmayın üzgünüz