Onlar sanıyor ki biz sustuğumuzda mesele bitecek. Hâlbuki suskunluk, hakikati örtemez. Biz dilimizi kıssak bile tarih konuşur; tarih susturulsa bile hakikat dile gelir. Bir bayrak, bir çocuk gülüşü, bir annenin duası, bir şehidin hatırası... Hepsi kendi lisanınca “unutmayacağız” der. Zulüm, mazlumu yok ederek değil; hakikati boğarak kazanılmak istenir. Ama hakikat boğulmaz. Çünkü mazlumun sessizliği bile zalimin kulaklarında çığlığa dönüşür. Sezai Karakoç'un dediği gibi: “Bizden kurtulsalar da vicdandan, tarihten ve hakikatten kurtulamayacaklar.”..devamı

İnsanın telaşı, kalıcı sandığı dünyadan gelir. Oysa her yol, toprağın sessizliğinde son bulur. Bu yüzden acele etme; ne sevinç ne keder baki kalır. Yaşadığın her şey, Rabb'inin sana sunduğu bir imtihandır. Sıkıntın da, sevincin de seni O'na yaklaştırmak içindir. Kalbine düşen ağırlığı hafifletecek olan da, içini dolduran sevinci berekete çevirecek olan da Allah'tır. Onun için her an, sabrın ve sığınışın değerini hatırlatır. Çünkü hayat, en güzel ameli göstermek için verilen kısa bir süredir. Dünya tatlıdır, ama en tatlısı burada değil; Cennet'te saklıdır. Kalıcı olmadığını bilmek, insana hem huzur hem de sorumluluk yükler: Huzur, geçiciliği idrak etmekten; sorumluluk ise bu kısa vakitte en doğru yolu seçmekten doğar. İnsan, faniliğin idrakine vardığında aslında sonsuzluğa hazırlanır. Unutma: Asıl hayat, ölümden sonradır; bu dünya sadece imtihanın kapısıdır...devamı

Tartışma, yalnızca sözlerin karşılaşması değildir; kalplerin, sabrın ve ahlakın da sınavıdır. İmam Gazali'nin işaret ettiği beş ilke, bu sınavı kayıpsız atlatmanın anahtarıdır. Vakarını yitirmemek, sözü değerli kılar; delillerini sağlam getirmek, hakikatin kapısını aralar. Elinle ve bedeninle ölçülü olmak, kalabalığın içinde dahi nezaketin sükûtunu taşır. Öfkeye kapılıp yüzünü renkten renge sokmamak, insanın iç düzeninin dışa yansımasıdır. Ve nihayet, en güçlü delil yumuşak huyluluktur; çünkü sertlik kırar, yumuşaklık ise birleştirir. Hakikate giden yolda, asıl galip gelen karşısındakini susturan değil, kalplere tesir edendir. Gazali bize hatırlatır: Tartışmanın zaferi, sesini yükseltmekte değil, gönlünü alçaltabilmektedir...devamı

Hayat, insana kimi zaman ağır dağlar, kimi zaman dipsiz vadiler çıkarır. Kimi yolculuklar erken başlar, kimi yolculuklar geç kalmış gibi görünür. Oysa hakikat, hiçbir şeyin aslında gecikmediğini; her şeyin, tam da vaktinde olduğunu fısıldar. İnsan, adımını attıkça yolun kendisine açıldığını görür. İnancını diri tutan, umudunu yitirmeyen için her karanlık aydınlığa, her engel imkâna dönüşür. Başkalarının gözünde küçülen değer, hakikatte eksilmez; insan, kendi kıymetini kendi iç dünyasında korur. Önemli olan, başkalarının görmesi değil, kendi kalbinin hakikati bilmesidir. Kalkıp yazgısına yetişen, gönlündeki inancı besleyen ve sabırla yol alan kişi için her mesafe kısalır, her taş kolay aşılır. Çünkü insan, inancının ölçüsünde büyür; umudunun derinliğinde yol bulur...devamı

İnsan çoğu kez hayatı bir yarış gibi algılar; hızlı koşarsa daha çabuk varacağını zanneder. Oysa yazgı, seni bulmak için acele etmez; sen usul usul yürürken de önüne çıkar. Koşarken gözünden kaçan manzaralar, aslında yolculuğun hakikatidir. Acele eden, menzile varmadan kendini tüketir; fakat sabırla yürüyen, hem yolu hem kendini keşfeder. Zamanın akışı senin hızına değil, kalbin ritmine bağlıdır. Yavaşlık, tembellik değil; idraktir. Çünkü ağır adım, çoğu kez doğru adımdır. Koşarak kendini harap etme; yazgının sana yetişeceğinden emin ol. Hayat, telaşla değil; sabırla anlaşılır...devamı

Çok konuşanlar çoğu kez hiçbir yere varamaz; çünkü söz, eylemin gölgesinde anlam bulur. Hakikati arayan bilir ki, gerçek üretkenlik sessizlikte filizlenir, sabırla ve emekle büyür. Bir müzisyen, senin nağmelerine gülmez; çünkü sanat, çabanın kıymetini bilir. Bir milyoner, senin girişimlerini küçümsemez; çünkü kazanmanın ilk adımı denemekten geçer. Spor yapan biri, terini yargılamaz; çünkü alın teri, insanın iradesini gösterir. Eleştirenler çoğunlukla hiçbir şey üretmeyenlerdir; denemeyenler, cesaret etmeyenlerdir. Asıl değer, çaba sarf edenin, adım atanındır. Çünkü hayatta yol alanlar, kendi yollarında yürüyenlere engel değil; ilham olur. Gerçek güç, başkasının denemesinde kusur bulmakta değil; denemeye cesaret edenin yüreğini anlamaktadır...devamı