Çocuklarımızı mutlu etmenin tek yolunun onlara en güzel şeyleri almak; bolluk ve refah içinde yaşatmak olduğunu kulağımıza fısıldayıp duran bir sistem bizi sürekli kışkırtırken. Ve ne yaparsak yapalım bize hep yetersiz olduğumuzu söyleyip ensemizde boza pişirirken, çocukların bu soruya verdikleri cevaplar, bütün bildiklerimizi yerle bir ediyor. İlaç gibi geliyor.

Yaşam üzerine konuştuğumuzda aklımıza ilk gelen dünyanın yalan olduğu gerçeğidir. Peki nasıl olur da, hem dünyanın fitnelerine karşı ön cephede bilfiil savaşıp hem de kendi dünyamızı temiz tutarız? Doktorlar, salgın bir hastalık üzerine çalışırken enfekte olmamak için ne yapıyorlarsa onu yaparak. Hep araya biraz mesafe koyarak.

Postmodern çağ insanasınırları aşarak sınırsızlığıvadetti. Sınırların yıkılması,egonun hoşuna gitti. Karışaneden yoku. Ne isterseyapabilirdi, yapmalıydıinsan. Can sıkıcı kurallarkalktığında, insanoğlu bukez onu dehşete düşürenmüphemlike tosladı.Sınırsızlığın egosal hazzımüphemliğin sınırsızkaygısı içinde eridi gitti.

Ben de o gece eve geldim veakşam yemeğinden sonra odamaçekilip ışıkları kapattım. Ve kendiiçimdeki tefekkür ışığını yaktım.Gözlerim karanlığa alıştıkçazihnimin aydınlandığını hissettim.Sessizlik ve şehrin pençelerindenkurtarabildiğim bir yudum ayışığıyla ruhumu dinlendirdim.

Keyifle arkama yaslanıp Prens Adaları’na bakarken bir sigara çıkardım. Elimdesigara, civar masalara göz gezdirdim. Yan masadaki kitap okuyan hanımınçayının yanında duran sigara paketini ve çakmağı görünce çocuk gibi sevinipyanına seğirttim, hafifçe ona doğru eğilip mütebessim, “Merhaba,” dedim, “acabaçakmağınızı kullanabilir miyim?”

Jeoloji bilimine bakarsak, Hasan Dağı’ndan milyonlarca yıl önce fışkıran lavlardanmeydana gelen kayaların ince ince akan Melendiz Çayı tarafından, milyonlarca yıl içindeoyuluşu ile dünyanın en büyük ikinci kanyonu meydana gelmiş. Hakikate bakılırsa, buSonsuz Kudret Kalemi’nin işi.

FETÖ Terör Örgütü’nün 15 Temmuz 2016 gecesi gerçekleştirdiği darbe kalkışmasını haberaldığında, eşiyle birlikte hemen sokağa çıkma kararı alıp hazırlanmaya başlamışlar. Cemilebu darbe olayıyla birlikte, gençliğinde onlardan yediği darbe gelmiş hatırına: Allah’ım, ucuzkurtulmuşum, az daha beni o subaylardan birinin karısı yapacaklardı.

Tam iki yüzyıllık bir klişe yolun parkelerine, köşedeki simitçinin simitlerine, mağazalarıncamekanlarına, her hallerinden okulu kırdıkları belli olan iki öğrencinin sırt çantasına,annesinin elini çekiştire çekiştire ağlayan kız çocuğunun diş tellerine ve az ötede gölgelikteuyuyan köpeğin tüylerine çarpıp geri döndü.

Açık niyetimiz farklı farklı, gizli niyetimizise ortaktı. Ölümü yâd etmek için buradaydık.Fanilikle göz göze gelmek için toplanmıştıkölüler diyarına. Buraya adım atmakhepimiz için içten içe en tatlı ve cesurkurtuluştu. İnsanın birden bire tek başınakalacağı o ana gönderilmiş bir selamdı.

Maddeci ve pozitivist bir dünyada, mumyaların sargılarınıaçmak; bir masanın etrafında el ele tutuşarak oturup ölmüşbirinin ruhunun gelip masaya üç kere vurmasını beklemek gibituhaf arayışların peşinde savruluyordu insanlar. Ve ölümünardında başka bir âlem olup olmadığına dair iflah olmaz birmerakla yanıp tutuşarak çaresizce gerçeği arıyorlardı.

Zihnimde hep bir muamma olarak yer etmiş sebepsiz kötülük meselesi, Mevlana’nınMesnevi’sinde okuduğum bir hikâyenin sonunda yine karşıma çıktı. Niye ama? Vezir bütünbu dolapları niye çevirdi, bütün bu kötülükleri ne uğruna yaptı? Çıkarı neydi?Hem de sonunda kendini öldürme pahasına bu işe ne için girişti?

Burası sıradan bir bekçi kulübesi değildi, aynı zamanda birilerinin eviydi. Kışın ayazındaburada yaşayan biri vardı demek. Bir an hayalimde, gecenin en karanlık vakti, kedilerkayalıkların dibindeki yuvalarına çekilmiş, martılar güvenli yerlere uçmuşken; dalgalarkabarmış ve denizden esen rüzgâr uğuldayarak ince prefabrik duvarları döverken, buküçücük kulübede yorganına sarılıp uyumaya çalışan biri canlanıverdi.

İşte yine aynı sınav kağıdı hepimizin önünde. İşte yine aynı soru cevabını bekliyor. Eğer bu soruyu hakkıyla çözemezsek daha öncekilerin başına gelen felaket bizi de yakalayacak. Dünyayı tutan bulantı en sonunda kusmakla son bulacak.

Kimi zaman Dr. Jekyll, Edward Hyde’ın yaptığı şeyler karşısında donakalıyordu; ama bu durum sıradan yasalardan bağımsızdı, vicdanın kavrayışlarını sinsice gevşetmişti. Bunları yapan Hyde’dı, yalnızca Hyde suçluydu. Jekyll kötüleşmemişti.

Vitrinler bir şekilde tabloid gazetelerin renkli birinci sayfaları gibidir. Size toplumda ne olup bittiğini en kısa yoldan haber verir. Takı dükkânları, butikler, ayakkabıcılar, kafeler, yol boyunca sıralanmış camekânlarda birinci sayfa haberlerinden magazine, her meşrepten haberi okuyabilirsiniz eğer dikkatle bakarsanı