Bugün İstanbul trafiğine Neşet Ertaş eşlik ediyor. Zihnimde bana eşlik eden soru ise felsefenin ne ve filozofun kim olduğu sorusu. Sahi, biz kime filozof diyorduk? Ne yaparsak filozof oluyorduk? Nasıl başlıyordu türkü?

Kötülük bizi hazırlıksız yakalayan bir yanlış mıdır, yoksa başkalarında yol açtığımız acılarının miktarındaki bir artış mı? Ait olduğumuz düzene meydan okuyan harici bir tehlike midir, yoksa içimizdeki açılmamış hazların ortak adı mı? Neyi kötü olarak tanımlayacağımızın belirsizliği yanında kötüyü tanımakta kullandığımız referansların çelişkileri başka bir zorluktur. Kimi zaman köt…

Bir zamanlar sanat ve edebiyatla peşine düştüğü güzellik ve iyilik, yerini habis ve kötü olana mı bıraktı? Konuyu, insanın varoluşu idrakini ve estetik deneyimini kuşatacak biçimde Prof. Dr. Kasım Küçükalp’le konuştuk.

İslâm dini özelinde konuşulduğunda, dini ve peygamberi bilmeyi sadece “siyer, megâzî, meâl, şemâil vb. okumak ve bunları, olduğu gibi sorusuz, sorgusuz, ‘ama’sız kabul etmek” olarak değerlendirmek makul ve mümkün değildir.

Geçtiğimiz ay ilk bölümünü yayımladığımız, Çağdaş İran düşünce tarihinin en önemli isimlerinden Daryush Shayegan’ın İran’ın beş efsanevi şairini derinlemesine ve felsefi bir bakış açısıyla ele aldığı, Beş Varlık İklimi adlı eseri ile ilgili söyleşisinin ikinci bölümünü Nihayet okurları için hazırladım.

Güzellik demek sadece göze hitap eden, onu ilgilendiren değil ahlaki ve ruhi tarafı da olan nazari bir olgudur. İşin bu taraflarını yakalamak, kişinin kısaca “ferdiyet” sahibi olmasını gerektirir. Yani estetik zevki alabilmek ve varlıkların özündeki güzele ulaşabilmek için kendimizi yoğunlaşmak istediğimiz nesneye doğru giden yolda başkalarından soyutlamak bir önkoşul gibidir.

Okumakta olduğunuz portrede, kısaca Taha Abdurrahman’ın özgün ve güncel düşünce dünyasının birkaç temel karakteristiğine işaret edilecektir. Onun bilhassa teşhid/tagyib, i’timan/i’timar gibi kendine özgü kavramsallaştırmaları aracılığıyla İslâm düşüncesine ve insanlığın ortak birikimine getirdiği önemli açılımlara kısaca değinilecek ve Taha Abdurrahman düşüncesine giriş düzeyinde bilgi verilecektir. Yazının sonunda, Taha Abdurrahman’ın kendine has kavra…

Bir kelamcı olarak Gazzâlî inanç konularını açıklamak amacıyla kitaplar yazdığı gibi bu konularda muarız inançları eleştirdiği kitaplar da yazmıştır. Er-Risaletü’l-kudsiyye fi kavâidi’l-akâid ve el-İktisat fi’l-itikad gibi eserleri ilk gruptaki kitaplarına örnekken Fedâihu’l-bâtıniyye ve Kavâsımu’l- bâtıniyye gibi eserleri ikinci gruptaki kitaplarına örnek olarak gösterilebilir.

Kimdi(r) gerçekten şu entelektüel? Ona neden ihtiyacımız vardır ki? Dahası ona nasıl bir ihtiyacımız olabilir? Sözü neden kıymetlidir bizim için? Elbette en önemlisi, bir kriz anında gözümüz neden onu arar? Neden yönümüzü ona döneriz? Neden söyleyecekleri bizim için bir yön tayin eder? Krizle entelektüelin ne türden bir ilişkisi var?