Netflix’in her sene birkaç tane üretmeyi kendisinegörev bildiği, anaakımın dışındakiyapımlardan zevk alan abonelerinin tabiricaizse ağzına bir parmak bal çalan işlerindenen yenisi Mank (2020). Çağımızın en önemliyönetmenlerinden David Fincher’ın imzasınıtaşıyan film, sinema tarihindeki en iyi yapımlardanYurttaş Kane’in (Citizen Kane, 1941)yazım sürecini konu ediniyor. Bunu …

Öğrenciler gelecekleri konusunda, idealist öğretmenlerinden çok daha gerçekçidirler. “Öteki” olarak bulundukları bu yerde, yalnızca ülkenin sahiplerinin “hak ettiği” hayatların dışında ve kıyısında kalacakları yaşamlara doğru sürüklenirler. Tam da bu noktada Sınıf vaat edilen fırsat eşitliğinin imkânı ve adaleti sağlamaktan aciz yasalar hakkında sorular sormaya başlar.

Lösemi hastası bir çocuğun ve ailesinin yaşadıklarını konu alan Kız Kardeşimin Hikâyesi ilk dakikasından itibaren alışılmışın dışında bir yönde akar. Olaylar, küçük yaştaki kızları Kate’in hastalığını öğrenen ve tabii olarak onun iyileşmesi için elinden geleni yapan ebeveynlerinin seçimleri etrafında gelişir. Film, tam da bu “elden gelenin”, tedavi için yapılabileceklerin bir sınırı olup olmadığına d…

İşaret ettiği dikkate değer soru ve sorunların önemini yadsımadan, Sosyal İkilem’in eleştirdiği ikilemden kurtulamadığını eklemek gerekiyor. Mesela algoritmaların aşı karşıtlığı, düz dünyacılık gibi komplo teorilerine inanmaya yatkın insanların duygularının nasıl suiistimal ettiğini gösteriyor.

Srebrenitsa Soykırımı’nı konu edinen bir film yapmak kolay değil, zira Srebrenitsa henüz hatırlanacak kadar unutulmadı. Bütün dünya seyrederken yapılan katliamı failler ve şahitler hayattayken gündeme getirmek dinleyenin de anlatanın da ihtiyaç duyduğu mesafenin tesisini güçleştiriyor. Nereye Gidiyorsun, Aida? (Quo Vadis, Aida?, 2020) filminin yönetmeni Jasmila Zbanic’in yüzleştiği ilk ve en önemli meydan okuma bu. İkincisi ise bununla yüzleşirken, yeni yüzle…

Anneannenin geleneklerin önemi konusundaki konuştuğu bölüm, Senin Adın’a toplumsal bir bağlam kazandırır. Yönetmene göre, gelenekler, ülkenin yaşadığı büyük felaketlerden sonra kim olduklarını hatırlamanın ve var olmaya devam etmenin yegâne aracıdır.

Atalay Taşdiken’in Mommo’su hem Kemalettin Tuğcu’dan hem de Orhan Kemal’dan izler taşısa da ikincisinin etkisi daha ağır basıyor denebilir. Çocuklardan küçük olanı, Ayşe, ne kadar Tuğcu kahramanlarını hatırlatıyorsa; ağabeyi Ahmet de o kadar Orhan Kemal’in çocuklarına benzer.

Cennet Beklesin’in de bir parçası olduğu, DEAŞ saflarına katılan Avrupalı kadınları anlamak konulu tartışma, Batı medyasında bir süredir devam ediyor. Son olarak söz konusu kadınların Suriye’deki maceralarını ironik bir dille ekrana taşıyan BBC yapımı hiciv dizisi The Real Housewives of ISIS da bu kervana katıldı.

Her türlü fiziksel işlevi makineler aracılığıyla halledebilmek cazip olsa insanlığın bir gün yaşamın kendisini makinelere devredecek kadar ileri gidip gitmeyeceği zihinleri kurcalıyor olmalı. Görünen o ki sistem/iktidar ideal toplumu yaratmak için, bütün toplumu ayak altından çekmeyi göze alacak kadar gözünü karartabilir.

Sosyal medya bugün artık hayatlarımızın vazgeçilmez bir parçası. Daha önce sahip olmadığımız ama bugün kullandığımız pek çok teknoloji gibi sosyal medyanın da yokluğunu hayal etmek zor, bir açıdan gereksiz de. Her türlü dürtü ve isteğin özgürce dile getirildiği bu ortam, iletişimi bugünkü doygunluk dönemine getirdi ve bundan sonra da değişen vasıtalarla yeni hâllere evirecek.

Yazar, oyuncu, senarist Ercan Kesal bu kez yönetmen koltuğuna geçti ve Nasipse Adayız’ı seyirciyle buluşturdu. Kesal ile bizzat tecrübe ettiği belediye başkanı aday adaylığı sürecinden ilham alan ilk filmini konuştuk. Sohbetimiz hafıza ile sanatın, trajedi ile mizahın ilişkisine ve öznelliğin kaçınılmazlığına uzandı.

Nolan büyük beklentilere alışık bir isim. Hatta bizatihi büyüklük onun sinemasının anahtar kelimelerinden biri. Büyük prodüksiyonlara imza atıyor, büyük oyuncularla çalışıyor, büyük hasılatlar kazandırıyor. Filmlerinde seçtiği temalar da tüm bu şaşaa ile uyum gösteriyor.

2019, Türk sineması açısından son dönemdeki en karanlık sene olarak anılacağabenziyor. Sinema salonları dolmadı, yapımcılar emeğinin karşılığını alamadı.Aslında perşembenin gelişi çarşambadan belliydi. Adaletsiz dağıtım koşullarıkarşısında sektörün birçok unsuru uzun zamandır sesini yükseltiyordu.

Tolkien’in biyografisi, iyilikle kötülüğün savaşını betimlerken dört başı mamur bir manevi olgunlaşma hikâyesi anlatan Yüzüklerin Efendisi’nin her şeyden önce yazarın kendi hayatındaki zorluklardan uzaklaşacağı bir sığınağa benzediğini düşündürüyor.

Tepenin Ardı (2012), Abluka (2015) ve Kız Kardeşler (2019) filmleriyle uluslararası sinema kamuoyunda saygın bir yer edinen Emin Alper bu kez bir dizi projesiyle karşımızda. Polisiye türündeki Alef, anaakımın dışındaki bir dini gruba arka plana alarak bir seri katil hikâyesi anlatıyor. Alper’le Alef’in kariyerinde temsil ettiği ilkleri, dizi endüstrisinin dinamiklerini ve salgından sonra sinemayı konuştuk.

13 yaşında radyo kanallarında program yapmaya, radyo tiyatroları yazıp yönetip seslendirmeye başlayan Elif Eda, psikoloji ve sosyoloji eğitimi aldı. Bilişsel psikoloji yüksek lisansının ardından sinema eğitimi almak için New York’a gitti. Çok sayıda kısa film çektiği beş yılın ardından Türkiye’ye dönen ve kariyerine burada devam eden yönetmen, web dizisi Öcüler (2016-17) ile kendine has bir izleyici kitlesi edindi.

Nebula, genç bir adamın madde ile canlının uyumuna, ruhun doğadaki yerine tanık olduğu bir yolculuğu anlatıyor. Pek çok uluslararası festivalden ödülle dönen ve nisan ayında İstanbul Film Festivali’nde En İyi İlk Film ödülünü kazanan film hakkında yönetmen Tarık Aktaş ile konuştuk. Sohbetimiz filmin başkahramanına ismini veren Hay bin Yakzan’dan nasıl esinlendiğine, insan tabiat ilişkisine, biçimsel tercihlere ve yeni projelere uzandı.

Çıktığı dönemden bu yana isminden çokça söz ettiren Kevin Hakkında Konuşmalıyız (WeNeed to Talk about Kevin, 2011) filmiyle hatırlayacağımız yönetmen Ramsay’in, altı yıl aradan sonra seyirciyle buluşturduğu yeni filmi Hiçbir Zaman Burada Değildin (Y

Oscar ödüllerinde Yabancı Dilde En İyi Film dalında Polonya’yı temsil etmek üzere seçilen İz (Pokot, 2017) 22 Eylül’de ülkemizde vizyona girdi. Avrupa sinemasının tecrübeli yönetmenlerinden Agnieszka Holland imzalı film, bu yılki Berlin Film Festival

Senin Adın, muhtemelen önümüzdeki yıllarda ismini daha çok duyacağımız, Japonya’nın yeni kuşak yönetmenlerinden Makoto Shinkai’nin ikinci uzun metrajlı filmi.

Phantom Thread, sinopsisine bakıldığında klişelerle dolu bir dönem filmi izlenimi verse de senarist ve yönetmen Paul Thomas Anderson’ın imzası, daha fazlasını beklemek için güçlü bir ipucu.

Olağanüstü çevresel koşullar olağanüstü insanlık durumları doğuruyor. Muhtemelen bu sebepten, sanatta ve tabii sinemada iki dünya savaşına dair anlatılar hiç eskimiyor.1917 on milyonlarla ifade edilen sayıda insanın hayatında iz bırakmış, ülke tarihl

2019, Türk sineması açısından son dönemdeki en karanlık sene olarak anılacağa benziyor. Sinema salonları dolmuyor, yapımcılar emeğinin karşılığını alamıyor. Aslında perşembenin gelişi çarşambadan belliydi. Adaletsiz dağıtım koşulları karşısında sektörün birçok unsuru uzun zamandır sesini yükseltiyordu.