Osmanlı Devleti döneminde bu topraklarda yaşamış ya da bir şekilde yolu düşmüş Batılı tarihçiler ve seyyahlar, kitaplarında Osmanlı toplumunun üstün ahlakından hayranlıkla bahsediyorlar. Peki, nasıl oldu da üstün Türk ahlakını kaybettik?

İslam’ın ölçüsü kişinin kendisinden sadır olan kötü fiilleri nefsinden, iyi fiilleri ise Allah’tan bilmesidir. Nitekim Allah, Kuran’ı Kerim’de Yusuf (as) için “Biz engel olmasaydık o da kadına meyledecekti.” buyurmuştur. Kişi nasıl huzurunda olan insanlara hamilik ederse, Allah da kendisine yaklaşmak isteyen insanlara, huzuruna ermiş insanlara her anda hamilik eder. Allah’ın kudsi hadiste “Kulum ba…

Ahlaki çürümenin, her geçen gün artan nitelik kaybının ve kutuplaşmaların giderek derinleştiği bir dönemdeyiz maalesef. Bu zamanda her canlı, varlık olarak kendi mevcudiyetini temsil ederken insansa kendisini aşan bir ideali de temsil etmek zorundadır. İdeal, yalnızca kişisel bir arzu değil, bireyin büyük bir tutku ile gerçekleştirmeyi amaçladığı yüceltilmiş bir misyondur.

“Tarihî” diyebileceğiniz hangi yerleşim yeri kaldı? Bu yıkım sadece mekânı değil insanı yok etmekte.

Bir kalbimiz var ve bu kalp aklımızın ihmal ettiği, görmediği veya önemsemediği şeyleri görüyor, hissediyor ve fark ediyor. Bilinç düzeyinde olmasa da bazı şeyleri ciddiye alıyor kalbimiz. İnsan kalbine aykırı davranmaya başladığında kendisiyle çatışmaya ve utanç duymaya başlıyor. Hatta insanlardan kaçmaya ve sonrasında için için tükenmeye, yok olmaya başlıyor. Bu ses hep var ve var olacak ancak biz o sese kulak vermeye başlarsak duyabileceğiz.

“Üç hâkimin hükmünde hata aranmaz: Kalbin, kaderin ve ölümün.”

Ahlak, “İnsanın iyi veya kötü olarak vasıflandırılmasına yol açan maddi olmayan nitelikleri, huyları ve bunların etkisiyle ortaya konan iradi davranışların bütünü” olarak tanımlanmaktadır. Bu tanımdan hareketle ahlakın konusunun insan olduğu anlaşılmaktadır zira dünyada kendi duygu, düşünce ve davranışları hakkında iyi veya kötü şeklinde değer hükümleri veren tek varlığın insan olduğu ifade edilebilir (Çağrıcı, 1985). Ahlakın kaynağının ne olduğuna ilişkin sorunun cevapla…

Düşmanlarımıza, Frenklere benzemeye devam ettiğimiz ve kendimize çeki düzen vermediğimiz müddetçe bizi kurtaracak hiçbir şey yok. Aksine daha da batacağız. Sapkınlığa, yalana, açık-saçıklığa, iffetsizliğe, harama, zinaya, faize prim, geçit verdiğimiz ve bulaştığımız müddetçe dünyanın efendileri değil köleleri olacağız. Ekonomimiz daha da berbatlaşacak. İç barış daha çok bozulacak. Daha fazla afetlerle imtihan edileceğiz. Artık kendimize geleceğiz, başka …

İnsanın geldiği memleket veya ırkı gibi Tanrı vergisi özelliklerini onun kişilik özelliklerinin, bilgisinin, görgüsünün, ahlâkının üstüne koyduğunuz anda büyük bir adaletsizlik oluşur. Yani fıtratımızda olan, bizim seçmediğimiz ama Rabbimizin takdir ettiği şeyler ayrımcılık olarak kullanılırsa zulme yol açar.

Çocuklarımızın ve gençlerimizin Müslüman isimli ama gayrimüslim yaşantısına hasret besleyen birer Batı hayranı olmalarında bizim güya dine dayanan bu yanlış terbiye anlayışımızın hiç mi payı yok? Hatta çocuklarımızı hatadan muhafaza etmek maksadıyla hareket ediyoruz ama onların insaniyetini, yani tercih hürriyetini tahdît ediyoruz. Terbiyeden anladığımız bu. Hatta mümkünse onların hiçbir konuda bir tercihte bulunmamalarını bekliyoruz. Onlar adına, tecrübeli…