Ali, balon satıcıları, cüceler ve sokak müzisyenlerinin arasında kendisini bir Trakya panayırında hissetti. Ah, bir de Karbeyaz’ı bulabilseydi...

Boks, iki kişinin boks hakemi gözetiminde karşılıklı yumruklaştıkları ve birbirlerini nakavtla ya da puanla yenmeye çalıştıkları spor müsabakası. Belden aşağıya ve enseye vurmak, sporcunun kendi etrafında 180 derece dönmesi, avuç içi (boks eldivenin beyaz boyalı bölgesi harici) vurmak, ses çıkarmak sporcuların uyarı almasına neden olur, üç uyarı bir ihtar (-1 puan) alınmasına sebep v…

Pravadi’de o gün sabah yepyeni bir cana rüzgâr taşımakta, Şaban Ağa’nın eli yeni gelen misafirin şanına yapılan baklava dilimini tutmaktadır. Gelmiştir işte Fatma’nın kardeşi, diye anılacak Emrullah. İki katlı konağın hayata açılan kapılarından sevinç rüzgârları esmekte “sadiş” bir oğlan çocuğu daha doğurmanın gücüyle yeni gelen müjdeyi koklamakta, gülümsemektedir. Yıl ki kırk biridir, “…

Bazılarına göre Cezayir'de de bir hanımı ve çocuğu vardı. Ali Naci dayı o zaman çileden çıkar ve çok kızardı. "Ben hanımımın üstüne gül koklamam" diye nara atardı. Hanımı Neşidiye yenge ise o zaman elini ağzına kapatarak güler, "Herifime gurban olurum." derdi.

Gece kar yüzüne dokunmaya başlayınca Ali içinde biriktirdiği bütün sıkıntılardan kurtulmuştu. Üşümüyordu aksine içi ısınmıştı. Donmuş toprağa dokunup elini yüzüne götürdü. Yirmi yıldır yüzündeki yara sızlar dururdu. Anında kesildi. Ne açlık kalmıştı aklında ne de başka bir şey. Kendini bu kadar huzurlu hissetmeyeli yıllar olmuştu. Huzursuzluk Ali'nin hayatının müziğiydi. Bu müzik de son bulmuştu.

Göğsün! Ne sınırsızdır senin göğsün. Ne beyaz, ne huzurlu! Başım göğsünde, konuşuyorum her gece seninle. Anlatıyorum anlatıyorum. Uyuyakalıyorum öyle. Rüyalarımda konuşuyorsun benimle. Sessiz. Getirdiğin kitaplarda altını çizdiğin kelimelerden anlıyorum hüznünü, bekleyişini, kederini.

O sırada at, arkasından sarkan ipin ucunda yarım yamalak bir cesetle çıkıp geldi. Hâkim onun alnını okşadı, tekrar bağladı. Atını bağlarken güneşin arkasına sığındığı dağın ortasında parlak bir ışık gördü. Işığı görünce içine bir korku düştü ve kalabalığa dönüp “Şu dağdaki ışık nedir?” diye sordu. Kimse Hâkimin sesindeki korkuyu sezemedi.

“Nasip” demişler böylece kabul etmeye hazırlanmışlardı, ama Ramazan biraz para biriktirince bir gün aniden ortadan kaybolmuş, iki ay sonra kaybolduğu gibi geri gelmiş, hiçbir şey olmamış gibi aynı lokantaya işe girmişti. Bu durum askere kadar böyle devam etmiş, dönünce uslanacağını umsalar da bir şey değişmemiş, adı Varlayok Ramazan’a dönmüştü.

Paltosunun düğmelerini açtı. Koşmaya başlarken, rüzgarın da etkisiyle paltosu yanlardan kanatlandı. Bu haliyle B-52 bombardıman uçaklarını andıran Yakup, ağır tonajıyla ve elinde sırık, burnu yerde, uçtu. Engelin altına kadar hemen hemen sorunsuz gelen Yakup’a -yalnızca bir ayakkabısı çıkmıştı ve fesi daha ilk metrelerde kafasından uçmuştu.

Bir dev nasıl dikilirbilinen tüm güçlerinkarşısına...

Mekan da evim, geniş avlum, birkaç sokak, çarşı, Ulu cami, caminin gölgesinde içilen çaylardan ibarettir. Zamanın kuşattığı da bu kadarlık bir mekandır. Dünya işte! Bu kadar bir şey benim içim. Sesler sahi ve kokular tabii ki.

14 yaşındaki Ali, yazdığı duygusal satırlarda Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'a da yer verdi.

Ah bu çocuk benimle hâlâ dalga geçtiğini sanıyor Mizi. Hafta sonu çekim yapacağı bir yerde kıyafet konusunda kararsız kalmış onu danışmak için gelmiş. Ayrıca benden ona yardım etmemi istiyor? Neden mi? Ona hafta sonu fotoğraf ve video çekimlerinde yardım edeyim diye.