Çin'in Henan eyaletindeki Taihang Dağları'nın eteklerinde, Cangxi Nehri kıyısında konumlananan Taihang Xinyu Sanat Müzesi, Wang Chong Studio tarafından tasarlanıyor. Proje, yerel sanatçı Meng Xinyu'nun eserlerine ev sahipliği yapmanın yanı sıra, bölgedeki kültürel turizmi desteklemeyi amaçlıyor. Müze, mevcut bir depo yapısının korunarak yeni eklentilerle bütünleştirilmesiyle oluşturuluyor. Yeni yapı, eğimli bir çatı ve yerel taş malzemelerle, çevresindeki dağlık araziyle uyumlu bir şekilde tasarlanıyor. Bu yaklaşım, yapının doğal çevresiyle bütünleşmesini sağlıyor. Yapının inşasında, kazı sırasında elde edilen taşlar ve yerel kırmızı kumtaşı gibi malzemeler kullanılıyor. Bu malzemeler hem yapının temelini oluşturmakta hem de peyzaj düzenlemelerinde değerlendiriliyor. Ayrıca, çatı yapısında yerel ustaların katkısıyla çelik yapı sistemleri sadeleştirilerek uygulanıyor. Müze, batıdaki cadde ile doğudaki nehir kıyısı arasında bir avlu aracılığıyla bağlantı kuruyor. İç mekânda, eski depo sergi salonuna dönüştürülüyor, doğal taşlar kullanılarak ara katlar oluşturuluyor. Alt katta ise, kazılan tepenin içine yerleştirilmiş bir restoran bulunuyor. Yapı, geleneksel Çin peyzaj resimlerinden esinlenerek, katmanlı teraslar ve zikzaklı patikalarla çevreleniyor. Bu düzenleme, ziyaretçilere doğayla iç içe bir deneyim sunmayı hedefliyor. @yumeng_zhu_coppakstudio📷 Coppak Studio, Yumeng Zhu..devamı

Sami Angawi'nin Cidde'deki evi, Al-Makkiyah olarak biliniyor ve geleneksel Hicaz mimarisinin modern tekniklerle harmanlandığı dikkat çekici bir yapı olarak öne çıkıyor. Bu konut, 1997 yılında tamamlanıyor ve yaklaşık 1.625 metrekarelik bir alana inşa ediliyor. Al-Makkiyah'ın dış cephesinde mercan taşları ve "roshan" adı verilen geleneksel ahşap kafesli pencereler kullanılıyor. Bu pencereler, doğal ışık ve hava akışını maksimize ederken mahremiyeti de sağlıyor. İç mekânda ise, Türk mozaikleri ve Fas "zillij" gibi geleneksel el sanatlarıyla süslenmiş merkezi bir avlu bulunuyor. Bu avlunun ortasında, İran halısını andıran mozaik desenli bir havuz yer alıyor. Yapının tasarımında, doğal havalandırma teknikleri sayesinde yaz aylarında bile klima kullanımına ihtiyaç duyulmuyor. Ayrıca, su geri dönüşüm sistemi hem avludaki hem de çatı bahçelerindeki bitkilerin sulanmasında kullanılıyor. İslam mimarisinin "sitr" prensibi, yani mahremiyetin korunması, "rawasheen" çıkıntılı pencereler ve detaylı ahşap işçiliği ile sağlanıyor. Al-Makkiyah, sadece bir konut olmanın ötesinde, kültürel etkinliklere ve önemli kişilerin ziyaretlerine ev sahipliği yapan bir merkez olarak da hizmet veriyor. Dr. Sami Angawi'nin "Al-Mizan" (denge) konsepti doğrultusunda tasarlanan bu yapı, beden, ruh ve maneviyatın ihtiyaçlarını karşılayan bir ev, sığınak ve müze işlevi görüyor. 📸 @sarahforyame..devamı

Portlantis, MVRDV tarafından tasarlanan ve Rotterdam Limanı'nın en batı noktasında konumlanan bir ziyaretçi ve sergi merkezi. 22 Mart 2025'te açılan bu yapı, Rotterdam Limanı'nın tarihini, gelişimini ve sürdürülebilir, düşük enerjili operasyonlara geçişini ziyaretçilere aktarmayı amaçlıyor. Bina, üst üste yerleştirilmiş ve döndürülmüş beş kare katmandan oluşuyor. Her katman, belirli bir manzaraya yönlendirilmiş geniş panoramik pencerelere sahip; örneğin, zemin kattaki kafe kum tepelerine ve Kuzey Denizi'ne bakarken, dördüncü kattaki restoran limanın ve şehrin siluetini gözler önüne seriyor. Dış cephedeki kırmızı spiral merdivenler, ziyaretçilerin ücretsiz olarak çatı terasına ulaşmasını sağlıyor ve bu terastan limanın ve çevresinin panoramik manzarası izlenebiliyor. Portlantis'in iç mekânında, Kossmanndejong tarafından tasarlanan ve her biri farklı bir temaya odaklanan üç katlı kalıcı sergi alanı bulunuyor. Merkezin ortasındaki 22 metre yüksekliğindeki atriyum, bir sergi alanı olarak işlev görüyor ve merkezinde limanın bir modelini içeren kinetik bir heykel barındırıyor. Sürdürülebilirlik açısından Portlantis, enerji verimli yalıtım, 266 güneş paneli ve kendi rüzgâr türbini sayesinde enerji nötr bir yapı olarak tasarlanıyor. Ayrıca, bina sökülebilir şekilde inşa edilmiş ve geri dönüştürülmüş malzemeler kullanılarak çevresel etki minimize ediliyor. Portlantis, öğrencilere, liman yetkililerine, politikacılara ve ziyaretçilere ev sahipliği yaparak, limanın karmaşıklığını ve dönüşümünü anlamalarına yardımcı olan etkileşimli bir deneyim sunuyor. @mvrdv📸 @ossipvanduivenbode..devamı

Curvy Dining, Bangkok'un Soi Srinakarin – Rom Klao 19 bölgesinde, Unknown Surface Studio tarafından tasarlanan, endüstriyel bir peyzaj içinde yer alan bir kafe olarak öne çıkıyor. Bu proje, geniş ve sınırsız bir alanı, mimari ve doğa arasında kesintisiz bir diyalog oluşturacak şekilde dönüştürerek, yapı ve çevresi arasındaki sınırları bulanıklaştıran davetkar bir mekân oluşturmayı amaçlıyor. Tasarım, mekânda doğal olarak yetişen çiçeklerden ilham alarak, organik formları mekânsal düzenlemelere dönüştürüyor. Tasarım, çiçeklerden ilham alarak radyal simetrik bir form oluşturuyor ve kafenin kıvrımlı hatları, doğayla iç içe geçmiş bir akış hissi oluşturuyor. Bu soyutlama süreci, doğal kıvrımları, güneş ışınlarını andıran çizgiler ve radyal oluşumlarla ritmik bir oyuna dönüştürerek, hareket halindeki yaprakları andıran bir etki oluşturuyor. Beyaz, dalgalı ve kesintisiz yüzeyleriyle mekân hem minimalist hem de heykelsi bir etkiye sahip. Açık peyzaj içinde yer alan kare sınırlar ise tasarıma kontrast katarak mekâna belirgin bir çerçeve kazandırıyor. Kafenin dolaşım alanları, mekânın yavaşça keşfedilmesini teşvik eden, yeşil ceplerle iç içe geçen ve mimari ile doğanın uyum içinde var olduğu bir ortam oluşturan bir tasarım yaklaşımıyla şekillendiriliyor. Unknown Surface Studio, mimariyi hem görsel olarak çarpıcı hem de bağlamına derinlemesine bağlı olacak şekilde tasarlamaya odaklanıyor. Stüdyo, estetik ve işlevselliği dengeleyerek, inşa edilmiş çevrenin neler başarabileceğini yeniden tanımlamayı hedefliyor.@unknownsurfacestudio📸 Rungkit Charoenwat..devamı

The Twist Museum Norveç'in Jevnaker kasabasında, Oslo'nun yaklaşık 80 km kuzeybatısında bulunan Kistefos heykel parkının bir parçası olarak 2019 yılında açılıyor. Müze hem bir sanat galerisi hem de bir köprü işlevi görüyor ve Bjarke Ingels Group (BIG) tarafından tasarlanıyor.Yapının en dikkat çekici özelliği, adını aldığı "twist" (bükülme) hareketi oluyor. Galeri alanı, köprü boyunca 90 derece burkulmuş gibi görünüyor. Bu dinamik form hem estetik bir ifade hem de mühendislik başarısı olarak öne çıkıyor.Dış cephe, 40 cm genişliğinde beyaz alüminyum panellerden oluşuyor ve bu paneller bükülen formu vurguluyor. Müze, Randselva Nehri üzerinde yer alıyor ve parkın iki yakasını birbirine bağlıyor. Ziyaretçiler bir taraftan girip diğer taraftan çıkabiliyor, bu da binayı bir geçiş alanına dönüştürüyor.Yapının bükülen formu, iç mekânda üç farklı galeri alanı oluşturuyor: Yüksek tavanlı ve doğal ışık alan geniş bir sergi alanı, formun döndüğü kısımda yer alan ve ziyaretçilere perspektif değişimi yaşatan bölüm ve son olarak, daha alçak tavanlı, karanlık ve kontrollü bir sergi alanı.Müze, çağdaş sanat eserlerine ve geçici sergilere ev sahipliği yapıyor. Yapı, nehir üzerindeki kıvrımıyla doğayla uyumlu bir geçiş oluşturuyor. Yapıda enerji verimliliği ve doğal aydınlatma gibi sürdürülebilirlik unsurlarına önem veriliyor.The Twist, sanat, doğa ve mimariyi bir araya getiren ikonik bir yapı olarak, Kistefos'un uluslararası alanda tanınmasını sağlayan bir simge hâline geliyor.@big_builds@chensey7@gregorycole@laurianghinitoiu..devamı

Üzülmez Kültür VadisiÜzülmez Lavuarı, Zonguldak şehir merkezine 3 km mesafede, eski Zonguldak – Ankara Karayolu üzerinde yer alıyor. @budamimarlik tarafından hazırlanan restorasyon projesiyle yapı, kültür merkezi olarak yeniden işlevleniyor. Alan içinde farklı dönemlerde eklenen ve kaldırılan yapılar bulunuyor; en eski yapı olan lavuar binası, yığma taş duvarları ve ahşap çatı strüktürüyle karakterini koruyor. Proje, alanın doğal su hareketlerini mekânsal düzenlemelerin bir parçası olarak ele alıyor. Vadiden gelen yüzey ve yeraltı suları, belirlenen hatlar boyunca yönlendirilerek rezerv alanları, refleksiyon havuzları ve nem dengesini destekleyen yeraltı bahçesi gibi mekanlarla ilişkilendiriliyor. Açık alanlarda su, hem fiziksel bir peyzaj öğesi hem de alanın endüstriyel geçmişine referans veren bir unsur olarak kullanılıyor. Lavuar binası kent müzesi, atölye binası ise kültür ve sanat fonksiyonları için düşünülüyor. Arsanın alt kotu yeme-içme alanı olarak tasarlanırken, üst kotu farklı açık hava etkinliklerine hizmet edecek şekilde düzenleniyor. Projede bazalt taşı, doğal taş, çelik ve kömür gibi malzemeler, alanın özgün kimliğini koruyacak şekilde yer alıyor. Maden girişi, lavuar binası ve atölye arasındaki mekânsal ilişkiler korunarak, endüstriyel mirası vurgulayan bir kurguyla bütünleşiyor. Su ve peyzaj elemanlarıyla desteklenen tasarım, alanın tarihsel ve mekânsal devamlılığını sağlayarak, yeni kullanım biçimlerine adapte oluyor.Fotoğraf: Buda Mimarlık, Arkitera..devamı