İstanbul denince akla gelen yazarlardan biri olan Ahmet Hamdi Tanpınar, Huzur kitabında çok güzel bir anlatım yapıyor: “İstanbul, İstanbul, diyordu. İstanbul'u tanımadıkça kendimizi bulamayız.” Tanpınar’ın da dediği gibi İstanbul insanın kendini tanıması için eşsiz fırsatlar sunuyor. Kentin sokaklarını arşınlarken ansızın bir Roma sarnıcına denk gelebiliyor, Osmanlı’nın inşa ettirdiği bir yapıda alışveriş yapabiliyor veya Cumhuriyet Dönemi’nin ilk yıllarını hatırlatan bir yapıyla karşılaşabiliyorsunuz. Özellikle de Tarihi Yarımada’da veya ona yakın semtlerden birindeyseniz İstanbul sizi her an bir sürprizle şaşırtabiliyor. İstanbul’un bu çok katmanlı kültürel yapısının içinde kendinize sürekli yeni deneyim rotaları oluşturabiliyor, bir flâneur (flanör) edasıyla keşifler yapabiliyorsunuz...devamı

“Bir şehirde küçük olmak ne demek, iyi bilirim.”Çocuklar için tasarım konusu günümüzün en popüler başlıklarından biri olsa da bu tasarımların nasıl şekillenmesi gerektiği konusunda tartışmalar devam ediyor. Pek çok yetişkin, kendi dünyasından çıkmadan çocuklara özel olduğunu düşündükleri mekanlar tasarlıyorlar. Ancak çocukların sürece dahil olmadığı ve birer “muhtaç” birey oldukları fikrinden yola çıkılarak yapılan her tasarım, onları yetişkinlerin alışkanlıklarını önceleyen mekanlarda yaşamak zorunda bırakıyor. Tam da bu noktada Sydney Smith’in Şehirdeki Küçük kitabında söylediği cümlenin önemi ortada çıkıyor: “Bir şehirde küçük olmak ne demek, iyi bilirim.” Bir şehirde küçük bir çocuk olarak dolaşmadığımız ve şehrin zorluklarını onların gözünden ölçmediğimiz takdirde çocuklar için tasarım mümkün olamıyor. Peki ya çocuklar için tasarım nasıl mümkün olabilir? bu yazıyı bir giriş yazısı gibi kurguladığım için sadece küçük bir alıntı yaptım, diğer tüm içeriklerde özet kısmı olacak. Bunda da böyle ilerlemeyelim derseniz düzenleyebilirim. Yazı aslında çocuklar için tasarım örnekleriini incelemeden önce bu kavramın ne anlama geldiğine odaklanıyor. Türkçede bu anlamda çok kaynak olmadığı için yazıdaki iki raporu daha görünür kılmak iyi olabilir diye düşündüm. siz yazıyı okuduktan sonra üstüne tartışabiliriz :)..devamı

Boynuzları olan bir sandalye, yılana benzeyen bir sandalye, uzaya çıkmaya hazırlanan bir sandalye, kitaplığa dönüşen bir sandalye ve daha fazlası... New York Trinity School’da 7-10 yaş aralığındaki çocukların dönem boyunca üzerine çalıştıkları sandalyeler canlanıp birer karaktere sahip oluyorlar. Sanat Eğitmeni Bruce Edelstein’in liderliğinde gerçekleşen Grade Three Chair Project, çocukları hayal kurmaya, malzemeyle tanışmaya ve kendi sandalyelerini inşa etmeye davet ediyor...devamı

Berlin’de düzenlenen Dünya Mimarlık Festivali çeşitli dallarda öne çıkan projeleri belirliyor. 2017’de ödül alan ve öne çıkan deprem sonrası kalkınmaya yönelik olan Guangming Projesi ve Superlofts Houthaven gibi eserleri bu dosyada derledik...devamı