Dilimize pelesenk olmuş “bulunmaz Hint kumaşı” tabirinden anlaşılacağı üzere Hindistan deyince bir zamanlar aklımıza zenginlik ve şatafattan başka bir şey gelmezdi. Fakat bir sam yeli esti, Hindistan’a dâir hikâye zaman içinde tamamen değişti. “İngiliz’in bastığı yerde ot bitmez” derlerdi, nitekim zenginliğin ve lüksün merkezi Hindistan’a İngiliz çizmesi değince milyonlarca insan açlıktan kırılır hâle geldi. 900 yıllık İslam hâkimiyetine son veren İngilizler, Hindulara ön verip Müslümanları ikinci sınıf vatandaşlığa iterek bugünkü trajedinin de temellerini attılar. Bugün Hint Müslümanları tıpkı Batı Şeria’da yaşayan Filistinliler gibi daimi bir baskı ve aşağılanma ortamında hayata tutunmaya çalışıyorlar. Faşist Modi ile yükselişe geçen sertlik yanlısı Hindutva zihniyeti, Müslümanlara nefes aldırtmıyor. Hindistan’ın 900 yıllık İslam tarihi aynı zamanda bir Türk tarihi. Gazneli, Delhi ve Babür İmparatorlukları Türk imparatorlukları çünkü. Hint Müslümanlığı tıpkı Tac Mahal gibi bir Türk mirasını ifade ediyor. Başta TİKA olmak üzere Türkiye Cumhuriyeti ve kurumları, Tac Mahal’e ve Hint Müslümanlığına, ezcümle Hindistan’daki Türk mirasına sahip çıkmalı. Hindistan’ın bölünmesiyle başlayan süreci, Pakistan’ı, Bangladeş’i ve Hint Müslümanlarının bugünkü hal-i pür melâlini aslen Sind bölgesinin çocuğu olan Abdul Malik Mujahid ile konuştuk. Mujahid hâlihazırda Amerika’da Müslümanların 7/24 yayın yaptığı tek televizyon kanalı olan Muslim Network TV’nin başyapımcısı ve Müslüman ailelere eğitim materyali sağlayan Sound Vision'un lideri. Aynı zamanda Amerika merkezli insan hakları örgütü Justice For All (Herkes İçin Adalet)’in de başkanı...devamı

Casus yazılım mecrasındaki son havadisler siber güvenlik meselesinde alarm seviyesini en üst noktaya taşıdı. Çünkü artık kullanıcı tercihinden bağımsız olarak doğrudan sisteme sızan ve size ait tüm verileri karşı tarafa aktaran bir yazılım var: Alaaddin. Daha kötüsü ise bu yazılımın bir İsrail şirketine ait olması. Bütün insanlığı goyim yani hayvandan aşağı olarak gören siyonist aklın, elindeki böyle bir silahı elbette hayra kullanmayacağı âşikar. Hem şahsî hem de millî güvenliğimiz tehlike altında. Meseleyi Albayrak Holding CTO'su (Bilişim Teknolojileri Koordinatörü) Erdal Nalbant ile konuştuk...devamı

İsrail ve Yunanistan'ın ortak ürettiği, daha doğrusu İsrailli siyonistlerin üretip dünyaya yaymak için Yunanistan'ın kablo ağını kullandığı yeni virüs, aslında dijital dünyadaki uzmanların hiç de yabancısı olmadığı bir yapı. İntellexa'nın 'tıklamadan bulaşan virüsü' Alaaddin'in çok basit bir alt yapı kullandığını söyleyen Armoya Yüksek Teknoloji CEO'su Tuncay Uludağ, bu tür virüsleri engellemenin de bulaşması kadar basit olduğunu belirtiyor. Fakat virüslere karşı aşı geliştirenler virüslerden daha tehlikeli olduğunda, ortaya kaçınılmaz olarak planlı bir pandemi çıkıyor. Tek fark, bu pandemi dijital ve asıl virüs de cebimizde...devamı

1947 yılında Rusya'nın Novosibirsk şehrinde Yahudi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Israel Shamir, 22 yaşında İsrail'e taşındı ve 1973 Yom Kippur savaşına paraşütçü olarak katıldı. Daha sonra din değiştirip Ortodoks Hıristiyanlığa geçerken holokost inkarcısı yaftasıyla eski dindaşlarının epey tepkisini topladı. “Mukaddes Topraklardan Derlemeler” başlığı altında yayınladığı “Celile Çiçekleri-2000” ve “Bizim Hüzün Leydimiz-2005” kitaplarıyla Filistin'in safında yer aldı ve Filistinlilerin kendi topraklarına geri dönüşünü desteklediğini duyurdu. Shamir ile İsrail'in Gazze'de işlediği soykırımı, Amerika'nin işbirlikçi tavrını, Hitler'in siyonistlerle yaptığı Haavara anlaşmasını, Epstein vakasını ve sinagoglarda bulunan tünellerle gündeme gelen Yahudi Habad örgütünü konuştuk. İlginç bir sohbet oldu. Takdirlerinize sunuyoruz...devamı

Siyonist işgalci çete bir yandan çoluk çocuk, yaşlı, kadın, hastane, mâbed, okul ayırımı yapmaksızın Gazze'ye bomba yağdırırken, diğer yandan Filistin’in diğer coğrafyalarında da katliamlarını sürdürüyor. Dünya ise sadece seyretmekle yetiniyor. Sadra şifa hiçbir müdahale yok. Gönderilen 3-5 gıda ve kefen kamyonu da İsrail'in izni olmadan Gazze'ye giremiyor. Dünya devletlerinin siyonist sisteme isteyerek yahut istemeyerek teslim olduğu gerçeğini şuraya not düşmek zorundayız. Fakat halklar olarak biz bu teslimiyete karşı direnmek, doğru yerde durmakla mükellefiz. İnsan olabilmenin asgari şartı, zulme boyun eğmemektir çünkü. Devletlere baş eğdiren bu sistemin kaderini bizim ne kadar direneceğimiz, ne kadar ayakta kalacağımız belirleyecek. Dünya Gazze'den başlayan direnişin dalga dalga yayılmasıyla hürriyetine kavuşacak. Baş eğmeyen hür Gazze'nin istiklâl mücadelesi yarınlar için bir umut meşalesidir. Kamuoyunda Gazze hassasiyetiyle bilinen mütercim ve yazar Ayçin Kantoğlu Hanımefendi ile Filistin'i, siyonizmi, 7 Ekim'den bu yana yaşananları ve insanlığın geleceğini konuştuk...devamı

İngiltere Dışişleri Bakanı Lord Balfour, 2 Kasım 1917’de Filistin topraklarını Siyonistlere vadeden meşhur mektubunu Lord Rothschild’e gönderdiğinde Filistin Osmanlı toprağıydı. İngilizler iki defa yüklendikleri Gazze’de ağır mağlubiyete uğramışlar, üçüncüsünü deniyorlardı. İngilizlere ecel terleri döktüren Gazze, Balfour’un mektubundan 5 gün sonra düştü. Filistin’in tamamen elimizden çıkışı ise tam bir 1 yıl sonra Eylül 1918’in sonlarındaki Megiddo muharebesiyle gerçekleşti. Soru şu: Lord Balfour, henüz Osmanlı toprağı olan Filistin’i neye/kime güvenerek Siyonistlere vadetmişti?..devamı

Yaklaşık 20 yıldır her yandan kuşatılmış 360 kilometrekarelik minik bir şehrin ambargo ve kuşatmaya rağmen bir destan yazdığına şahit olduk. Kısıtlı imkânlara sahip dev yürekli adamlar, askeri bir baskınla işgal devletini tam kalbinden vurdu. İşgalcinin buna cevabıysa her zamanki gibi korkakça oldu. Göğüs göğüse çarpışma yerine sefil bir şekilde sivilleri bombalamayı tercih ederek hastaneleri, okulları ve camileri vurdu. Korkunun ecele faydası yok. İsrail'in zevali yakındır. Gazze direnişi bunun işaret fişeğini yakmıştır. Gazze'yi ve Filistin'i, coğrafyayı iyi bilen isimlerle, Filistinli Said Elhaj, gazeteci Turan Kışlakçı ve Mustafa Sabri Beşer ile konuştuk...devamı

Geçtiğimiz Mayıs ayında Konya’da çok büyük bir güneş enerji santralinin (GES) açılışı yapıldı. Karapınar ilçesindeki bu GES o kadar büyük ki kapladığı alan tam 2 bin 800 futbol sahasına denk geliyor. İnanılmaz! Bu kadar büyük bir şeyin bir şeyler arasında en büyük olması beklenirdi ve öyle de oldu. 1 milyar dolarlık yatırıma mal olan GES, tamamlandığında “Avrupa’nın en büyük GES’i” unvanını aldı. Müthiş! Bu geniş alana mühendisler tam 3,3 milyon güneş paneli yerleştirdiler. Bu rekortmen GES, Türkiye’nin kurulu güneş enerjisi payını tek başına yüzde 10 artırdı. Türkiye'nin elektrik tüketiminin binde 7 civarını karşılayacak olan bu GES, 1350 megavat güce sahip. Akıl almaz! Fakat rakamlara bakılırsa bu inanılmaz, müthiş, akıl almaz yatırım, Hollanda’nın geçtiğimiz bir yıl içinde kurduğu GES’lerin yedide birine bile denk gelmiyor. Ve Avrupa’nın ‘en küçük GES yatırımı’ olarak bilinen Almanya’daki evlerin çatılarında üretilen elektriğin sadece otuzda biri ediyor. Bu röportajdan anladığımız kadarıyla Türkiye’nin aynı yöntemle enerjide tam bağımsız olmasının ve vatandaşa büyük bir gelir kapısı açmasının potansiyel yönünden önünde hiçbir engel yok. Ama büyük resme bakmaktan burnumuzun ucunu göremiyoruz...devamı

‘Ana vatan’ kavramı hepimiz için mühim. Bilhassa gurbete çıktığımızda burnumuzun direğini sızlatan, içimizi yakan bir mefhum. Kaçımız farkında ilk ve gerçek ana vatanın? İlmî gerçekler, insanoğlunun ilk ana vatanı olarak Afrika’ya işaret ediyor. Evet, Afrika tıpkı bir anne gibi binlerce yıl bütün insanlığı bağrına bastı, bağrında büyütüp gurbet diyarlara yolcu etti. Bunun karşılığı ne oldu peki? Afrika’nın kanı, canı ve malı yüz yıllarca ‘helâl’ görüldü. Hunharca yağmalandı ve sömürge yapıldı. Sonra kaba sömürgecilik bitti, sahte bağımsızlıklar ve ince ihanetler devrine geçildi. Şimdi sorsan herkes Afrika’nın iyiliğini düşünüyor. ABD’si, İngiliz’i, Fransız’ı, Rus’u ve Çin’i, hepsinin dilinde aynı terane... “Her şey Afrika için!” Fakat gerçek hiç de öyle değil. “Afrika’nın altınlarını, elmaslarını ortak çıkaralım” diyorlar. Yüzde 85’i onların cebine gidiyor, sadece yüzde 15’i Afrika’nın. Darbe olan Nijer’in uranyumunun yüzde 95’i Fransa’ya giderken, yüzde 5’i bu fakir ülkeye kalıyor. Bu talan ve soygun karşısında Afrika hem çok yorgun hem de çok öfkeli. Biz de Afrika’yı, akademik çalışmalarını Türkiye'de sürdüren Orta Afrika Cumhuriyeti'nden Mamadou Abdoul, Togo'dan Faroukou Mintoiba, Burkina Faso'dan Sanogo Abdoul Fathi ve Sudan'dan Maha Bakhit ile konuştuk. Afrika gençliğinin yeni mottosu şu: NE BATI NE DOĞU, TAM BAĞIMSIZ AFRİKA!..devamı

Dünyada bir şeyler ters gidiyor ama kimse neyin ters gittiğini tam bilmiyor. Daha doğrusu her güç odağının ters gitmesini istediği bir şeyler olduğu için kimsenin işi düzgün gitmiyor. Bu tablo nedeniyle dünya son iki yıldır büyük bir enerji krizinin içinde. Ama elimizdeki veriler, aslında ortada ‘şimdilik’ gerçek bir kriz bile olmadığını gösteriyor. Tüm bu karmaşanın ‘Global Kuzey’ ve ‘Global Güney’ arasındaki adı konmamış savaştan kaynaklandığını söyleyen enerji uzmanı Doç. Dr. Sohbet Karbuz, bu savaşta çok yanlış taktikler izleyen Almanya’nın birkaç yıl içinde büyük bir krize gireceğini, AB’nin ise bu krizden ‘sağ çıkamayacağı’nı söylüyor...devamı