Türk Standardları Enstitüsü, merkez ve taşra teşkilatında istihdam edilmek üzere 148 mühendis, 8 kimyager ve 5 denetçi yardımcısı olmak üzere 161 personel alacak.

Taşra üzerine zihnimizde pek çok klişe ve kalıp var. Klişe ve kalıplar her zaman üretkenliği engelleyeceğinden, taşraya dair özgün sanatımız çok kısıtlı. O kadar ki mesela şiirde başarılı bir taşra anlatımı hemen klasikleşir. Okuyucu bunu arzular çünkü. Kendini arar metinde. Turgut Uyar’ın “Malatyalı Abdo”su, Şükrü Erbaş’ın “Köylüleri Niçin Öldürmeliyiz” i bu klasikleşen metinlere örnek verilebili…

Calvino kendi kurmaca dünyasında en çok tekrar eden imgenin kent olduğunu söylüyor; Borges'e sorsalardı (belki de sormuşlardır) labirent cevabını verirdi. Biz Atay için bunun "oyun", Tanpınar içinse pekala "zaman" olabileceğini düşünüyoruz. Yeterince ısındıysanız artık sorumuzu soralım: Ya sizin? Sizce neden?

Edebiyat/yazı, bir şeyleri -hatta sadece ve yalnızca güzel şeyleri- anlatmak adına aracı olarak kullanıldığında göze batmıyor. Fakat bir çirkini, kötüyü, kötülüğü anlatmaya kalkıştığında bariz şekilde diğerlerinden sıyrılıyor. Bunu yapmak ve yaparken de "çiğ"liği ortadan kaldırmak da şüphesiz maharet ister.

İnsan kendini anlatırken hemşehri şekillendiren hem şehirtarafından şekillenmiş hâliyle konuşuyor.

Yaşadığın şehri keşif etmek

Edebiyatın alanı teori değil pratiktir. Yukarıda özetlemeye çalıştığımız sürecin de, aşağıda açacağımız dijital devrim sürecinin de edebiyata etkisi bireylere yansıma bağlamında olmuştur. Şiir, tiyatro, roman, öykü, küçürek öykü; yani tür her neyse içinde bulunduğu zamandan ayrı düşünülemez.

İç göç sonrası taşra şehre gelmiş ve bir anlamda şehirdeki taşrayı ortaya çıkarmıştır. Burada meydana gelen yoğun çatışma, öykünün uzun zaman işlediği önemli temalardan biri olmuştur. Ancak taşınmayan taşrada süren hayat, yazar açısından günümüzde tekrar gündeme alınmış gözüküyor.