Ne yapacaksın? Bir şiirinde “Hiçbir şey yapmak gelmiyorsa elinden şiir yaz” mı demişti Hakan Arslanbenzer? Ben de öyle yaptım.

Aradalık aynı zamanda geniş manâsıyla her şeyi ama daha anlaşılabilir seviyede bir şeyi hem isteyip hem de onun için gayret mükellefiyetini peşinen üstlenmekten vazgeçişin beraberinde getirdiği o arzuyla yoğrulu hafiflik de. İki farklı vaziyetin ortasında durduğunuzda tarafların ikisinin de iltifat ve ikramına mazhariyetinizi muhafaza etmekle kalmak, dilediğinizde istediğinizi tercihin …

Osmanlı Devleti'nin son dönemine bizzat şahit olan Mithat Cemal Kuntay romanında, Batılılaşmayı sefa sürmek, Avrupa'ya gitmek, onlar gibi giyinip, onlar gibi yemek içmek zanneden siyasî erkin acınası haline ayna tutmuştur. Tuhaf olan, isimler ve mekânlar değişse de bugün kürsülerde “kahrolsun istibdat, yaşasın hürriyet, adalet, müsâvat, meşveret” diye bağıran kişilerin, ihanetlerinin ve ittifaklarının değişmemesidir.

"Palto" imgesinin içine doldurulanları "dışarı" çıkardığımızda karşımıza yepyeni bir edebî evren, incelikle dokunmuş bir anlatı ve gerçeklikle sımsıkı örülmüş satırlar çıkar.

Mehmet Akif, Mahir İz’in her zaman sözünü ettiği, hayatıyla ve eserleriyle öğrencilerine örnek gösterdiği kişilerin başında gelir. İstiklâl Marşı ve Safahat şairiyle Millî Mücadele esnasında, Birinci Büyük Millet Meclisi’nde henüz çiçeği burnunda bir zabıt kâtibi mümeyyizi iken tanışmıştır.

Haccetü’l-Veda, yani Veda Haccı. Hz. Muhammed’in irtihalinden üç ay önce eda ettiği ilk ve son haccının hikâyesini yazmak isteyen Mehmet Akif hiç hacca gitmiş miydi? Merak ettiğim bu sorunun cevabını onun seyir defterinin sayfalarında aradım.

Bu nesil ne yaptı biliyor musunuz? Kalburüstü bütün bilinen tefsir külliyatını Türkçeye çevirdi. Bütün hadis külliyatını, kelam külliyatını, İslam felsefesini –ki buna ben de dâhilim- Türkçeye çevirdi. Farabiler, Gazzâliler, İbn Sina olmak üzere daha nice yazarlar nice eserler Türkçeye çevrildi. Bunu Osmanlı’da hiçbir kimse yapmamıştır. Ve yapamazlardı da. Çünkü felsefe bilmiyorlardı. Terminolojiyi bilmiyorlardı.

Yıllar sonra yeniden düşündüğümde, onu, olmak ve ölmek arasında, görkemli bir yolcu gibi çağa aykırı giden bir uyruksuz olarak görüyorum. Allah’ı, hayatı ve özgürlüğü yadsıyan her mekanizmayı yadsımak.Tereddütsüz, gerçeğin en tahammülsüz noktasında ve ancak sayıklarken söylenebilecek sözler içinde. Arthur Rimbaud.

Allah için savaşmayı kabul etmediği gibi başkalarının savaşmasını da yanlış bulan “kültür-ve-medeniyet”çi merkez sağın özellikle Suriye savaşı başladığından beri kendine ayrılan tribünde hop oturup hop kalktığını görüyoruz.

Akif, Ali Vahid Üryanizâde’yi şükranla ve minnettarlıkla anarak insanlara eş zamanlı bir bilincin dili ve perspektifiyle konuşmak gerektiğini söylerken, Bloch, Martin Luther’e karşı Thomas Münzer’e atıflarda bulunarak köylülerin eş zamansız bilincinin değerinin farkında olmayı öne çıkarır. İlki köylülerin görme biçimini değiştiren umudu, ikincisi onların görme biçimini kullanan umudu sürekli kılmayı arzulamıştır.

Dünyanın önemli öykücülerinden biri kabul edilen Borchert, Rasim Özdenören’in tabiriyle, “salt sanatkâr olarak dünyaya gelmiş” bir yazar. Estetik yönü güçlü olduğu kadar etik yönü de güçlü bir kalem. Borchert, öykülerinde insani durumlardaki ayrıntıları gözlemler ve sarsıcı bir şekilde okuyucuya iletir.

Akif, Ali Vahid Üryanizâde’yi şükranla ve minnettarlıkla anarak insanlara eş zamanlı bir bilincin dili ve perspektifiyle konuşmak gerektiğini söylerken, Bloch, Martin Luther’e karşı Thomas Münzer’e atıflarda bulunarak köylülerin eş zamansız bilincinin değerinin farkında olmayı öne çıkarır. İlki köylülerin görme biçimini değiştiren umudu, ikincisi onların görme biçimini kullanan umudu sürekli kılmayı arzulamıştır.

Her şeyin sona erdiği yerde bile sona ermeyecek olan şeyin kendisine övgü işte. Her şeyin sona erdiği yerde bile nefes almamıza imkân sağlayacak olan şeyin kendisine… Dâhil olmak istemediğimiz ve fakat yazık ki her nefes alışımızda ciğerlerimize hava

Eski kuşaklar Yahya Kemal’i çok konuşarak, ona nostalji ve tarihsellik biçerek, romantikve batı edebiyatından etkilenmekle yaftalayarak harcamışlar. Peki biz?.. 2000 sonrası kuşak Yahya Kemal’ i nasıl harcadık? Ona hiç uğramayarak ve şiiri, sonra tarihi İkinciYeniden başlatarak, fark etmedik bile Kemal’i...

Türkiye'de hakkında yüzlerce kitap yazılan Mehmed Akif, sadece Safahat'ıyla değil, güçlü şahsiyetiyle de hayranlık uyandırır. Biz de bu değerimizi yetiştiren ocağı tanımak için aile köklerinin izini sürmeye karar verdik. Belki ona dair bir ipucuna rastlayabilirdik. Ata yurdu olan Kosova'nın yollarına düşmemiz bundan.