Bir kitabı sevdiğimde gider bütün kitaplarını alırım. Mümkün olduğunca da yazılış sırasıyla okurum. Bir de arkası çok gelmemiş, getirilememiş kitaplar var. Satmadığı için yayınevinin arkasını getiremedikleri, zamanının çok önünde olduğu için okurla buluşamamışlar, yazarın herkese sırtını dönüp gitmesiyle bıraktıkları. Bunlar da modern insanın olanı tekrar keşifleri işte!

Kediler binlerce yıldır hayatlarımızda. Ya da tam tersi. Biz kedilerin binlerce yıldır yaşadığı yerlere kentlerimizi kurduk. Evin gerçek sahipleri. Emin değilim. Evlerimizi paylaşıyoruz. Bizi dinlemiyorlar. İlgileniyoruz. Bizi dinlemiyorlar. İstedikleri gibi yaşıyorlar. Ve bizi yine de dinlemiyorlar. Çok korunaklı konutlarımızda, gece güven içinde uyurken yanımızda bir kedi. Vahşi akrabaları çayırda çimende antilop peşinde koşarken onlarsa yanımızda...

Dövüş Kulübü'nün yazarı Palahniuk, romanı her reddedildiğinde daha karanlık yazar. Farklılaşma gayesiyle iyiyi sıradanlaştırıp, kötüyü yücelterek anti kahramanlar çizmek postmodern dönemde oldukça yaygındır. Edebiyatın yapıcı, toparlayıcı etkisi yerine, yıkımın tatmin getireceği görüşü şiddeti idealize etmekten başka bir şey değildir.

Main Nehri ve dev gökdelenleriyle, aynı karenin içinde ayrı şarkılarsöyleyen, sessiz görkemlerle örülmüş bir Alman ruhu. Neşesizgüzellik. Tahtında ekonominin oturduğu sıkıcı bir dükalık. Berlin,Hamburg ya da Münih değil. Frankfurt am Main. Nam-ı diğer Mainüzerindeki Frankfurt. Nehir kıyısına kurulmuş finans kapitalinbaşkenti, şairlerin ve düşünürlerin şehri.

Main Nehri ve dev gökdelenleriyle, aynı karenin içinde ayrı şarkılarsöyleyen, sessiz görkemlerle örülmüş bir Alman ruhu. Neşesizgüzellik. Tahtında ekonominin oturduğu sıkıcı bir dükalık. Berlin,Hamburg ya da Münih değil. Frankfurt am Main. Nam-ı diğer Mainüzerindeki Frankfurt. Nehir kıyısına kurulmuş finans kapitalinbaşkenti, şairlerin ve düşünürlerin şehri.

İslamî sanat nasıl yapılır diye sorulunca “İslam’ı yaşayın” derim. Çünkü bir söz vardır bizde: Hâfızın fikri neyse zikri de odur. Nasıl yaşıyorsanız onun sanatını yaparsınız. Eğer yoğun şekilde İslam’ı yaşıyorsanız bu sizin üretiminize de etki edecektir.

Edebiyatı bir “kendini ifade etme biçimi” olarak gördüğümüzde, toplumun, yasaların, insanların kendini neyle, en iyi nasıl ve ne şekilde ifade edebileceğinin çözümünün edebiyatta olduğu görülecektir. Bu anlamda edebiyat her bilim alanına sınırsız imkânlar tanır ve açar. İster edebiyatın da içine dâhil edildiği sosyal bilimler alanında olsun, isterse çoktan koptuğu fen bilimleri alanında olsun. Kendini iyi ifade edebilme derdi de her şeyden önce bir insanın, toplumun derdi o…

“Güzel” dendiğinde şeffaflık boşluğunda yaşayanların aklına hep tek bir tip gelmektedir. Böyle bir durumda ise karakterden söz etmek pek komik olacaktır. İşte bu yüzden şeffaflığın karşısında renk vardır. Renk bir tercihtir, özeldir, özneldir, aynılığın aksine başkalıktır; aynı evren gibi zıtlık ile gelen uyumdur.

Kur’an ile olan ilişkisi entelektüel boyutu aşan Goethe, onu dışarıdan değil, kendi özünden bir anlama gayreti içerisindeydi. Nitekim, “Kur’an’ın göklerden Peygamber’e indirildiği o kutsal geceyi idrak etmek huşu veriyor” diyen ve “bu gecede kazanılacak şeyler var” diye ekleyen Goethe, Kur’an’a olan manevi bağını açıkça beyan etmektedir.

Şair iktisatçı, fennî sünnetçi kadar kulağı tırmalayan bir tamlama. Şiir gibi ulvî bir sanatla, iktisat gibi kişisel çıkar anaforunu çözümlemeye çalışan kasvetli bir bilimi yan yana anmak, yakışır mı? Modern dünyanın en büyük şairlerinden birine ayrıca “iktisatçı” demek, onu alçaltmaz mı?

Zaman eskidir, insan ölümlü. Dr. Faust, bilme tutkusuyla yaşadığı hayatını, arayışlarla derinleştiren, düşüncenin koridorlarında zihnini adımlayan ve ruhuna iradi olarak yüklediği ıstırabıyla kendi kamburunu sırtlanan bir âdemoğludur o hâlde. Goethe ömrünü adadığı eserinin başkarakteriyle, şeytana teslim olurken başımıza gelenlerin de resmini çizecektir. Bir gece bunalımlarının içinde yürüyüş yaparken aniden ayağı sendeler Faust’un. Mefisto (şeytan) ile Faust (insan) i…

Hikâye bir köyde başlıyor. Resmin ve ressamın olmadığı bir köyde bir çocuk ressam olacağım, diyor. Kimse bir şey anlamıyor. Kimse dikkate almıyor. Bir tek babaannesi. İlk destekçisi ve ilk eleştirmeni...

Deleuze, hem modern felsefeye ve egemen diline hem de yaşamın dayanılmaz tecrübelerine karşı edebiyatı bir sığınak olarak görmez. Aksine edebiyat, her daim baskısı altında olduğumuz bu egemen dilin hapisanesinden firar ederek, kendine bir kaçış yolu çizmektir.

Doğayla aklın çatışması, aydınlanma sonrası dünyanın ve edebiyatta klasisizmin karşısına romantizmin yeni icatlarını çıkarmıştı. Alman romantiklerinin Sturm und Drag adını verdikleri akımda aklın faziletleri, ölçü ve dengenin karşısına doğanın liriği, kalbin sezgileri ve yaratıcı dehanın özgün üretimleri konuluyordu. Aynı zamanda bu yeni “deha” sanatçı anlayışı sayesinde sanat uğraşlardan bir uğraş olmaktan çıkıyor, onu seçkinlerin katına çıkarıyordu.

Özellikle ünlü sanatçıların 1720’den itibaren buluşma noktası halinegelmiş Caffe Florian. Kurucusu Floriano Francesconi’nin oğulları, torunlarıve onların da oğulları nesilden nesile sürdürüyorlar kafenin varlığını.Müdavimleri arasında Goethe’den, Stendhal’e, Rousseau’dan Dickens’e,Proust’tan Dumas’a ve Vivaldi’ye kadar pek çok tanıdık isim var...