Sosyal medya gözün devamlı açık ve dinamik olmasını dayatıyor. Bu düzende bakış daimi, takip sürekli olmaya zorlanıyor. Ne var ki gözün bu zoraki açıklığı, hedeflenen tefekkürü hiçleştiriyor. Çünkü tefekkür, Pallasmaa’nın altını çizdiği gibi, düş kurarken veya müzik dinlerken yaptığımız gibi görme duyusunun kapatılmasını gerektiriyor.

Etrafımızı saran yanıltıcı ve güvenilmez bilgi salgınından korunmak için sahip olmamamız gereken bir dizi prensip mevcut. Dijital okuryazarlığın en önemli işlevlerinden biri, doğru bilgiye nereden, hangi kaynaktan ulaşabileceğine dair bizlere farkındalık kazandırmasıdır.

Bugün dijitalleşme çağını idrak ederken, yeni medyanın cazibesine direnen dergileri de (hali hazırda okumakta olduğunuz Cins dahil) Carl Fredicksen’a benzetmeden yapamıyorum

Modernite, kurma çabasıydı. İnşa etme kaygısı. Ama aynı zamanda imha etme fırtınası. Postmoderniteye gelindiğinde bu iki özelliğin, inşa ve imha özelliğinin görsel-dijital kültür üzerinden en iyi ve en etkili şekilde Netflix'te hayata geçirildiği gözleniyor. Bütün sınırlar aşılıyor! Bütün değerler aşınıyor! Bildiğimiz dünyalar yıkılıyor! Yeni bir dünya kuruluyor bütün programlarında neredeyse Netfilix'in: Eşcinsel sapkın kimliklerin, ilişki biçimlerinin dominant olduğu, ailenin…

Sıklıkla gündeme gelen çocuk kitabı içeriklerindeki olumsuz örnekler bize temel eksikliğin çocuğun algı, duygu ve düşünce dünyasını bilen uzmanlarla çalışılmaması olduğunu gösteriyor. Çocuk kitapları yayıncılığında kastettiğimiz uzman kişi editördür. Yayıncılık sektöründe maliyetlerin yükseleceği endişesiyle vasıflı bir editörle birlikte çalışılmadığında maalesef karşımıza sürekli gündemimize düşen türde niteliksiz, çocuğa uygun olmayan içerikler çıkmaya devam e…

Şu anda sanal gerçeklik ürünleri ile NBA maçında yer alabiliriz, kalacağımız otel odasında zaman geçirebiliriz veya almak istediğimiz otomobille bir tur atabiliriz.