Sıkı dur! Bu bir Güney Amerika’ya ayak basma yazısı olacak. Hazırsan başlayalım, çünkü ben çok hazırım! İstikamet Arjantin deyince akla gelen ilk şehir, başkent Buenos Aires!

Masanın karşı tarafında sessizce sohbeti dinleyene dönerek şöyle dedi: “Merhaba, nasılsın? Sen ne yapmayı seversin?” Karşısındaki tebessüm ederek cevap verdi: “İyiyim, çok teşekkür ederim. Elektronik müzikle ilgileniyorum.” Hemen araya girdim. “Ya bi’ dakika! Sen ne güzel bir soru sordun! İlk defa tanışıyorsunuz ve karşındakinin mesleğini değil, hayatta ne yapmayı sevdiğini sordun. Bu müthiş bir şey!” Her ikisi de gülüşmeye başladı.

Tespihin ucundaki haç, aşağı doğru süzülüyordu her parmak hareketinde. Gözlerimi ellerinden onun gözlerine kaydırdım. Sanki hacdan yeni dönmüş Balıkesirli Pomak Nesibe Teyze gibiydi beyaz ve temiz yüzü. Başörtü tarzları aynı değildi ama Ege ağzını da yadırgamazdı bu yaşlı Rahibe Teyze diye düşündüm. Eminim her ikisi de hayatları boyunca tanrının adını bolca zikretmişti. Yıl 2011’di, Roma’daydım. Farklı dinlerden ve coğrafyalardan iki dindar teyzenin bu kadar benz…

Buenos Aires, Avrupa görünümlü ancak Latin Amerika ruhuylaharmanlanmış bir şehir. Şehirdeki gündelik hayata Asya veOrtadoğu’nun da eli değmiş. Farklı renkleri, kültürleri, mimarilerive mutfakları bir araya getiren kozmopolit bir kültürşehri burası.

Buenos Aires, sürekli artan kent nüfusuna çözüm olarak tek bir parselin üzerinde birden fazla yapılaşmaya imkan tanıyan bir konsept geliştirdi ve bu kentsel düzen kökenlerini 19. ve 20.yüzyıl mimarisinden alıyor.

Buenos Aires görmek istediğim şehirler içinde ilk sıralarda yer alanlardandı. Geniş bulvarları, huzuru yakalayabileceğiniz parkları ve bahçeleri, sokakları dolduran müzik sesiyle beni kalbimden yakaladı. Ancak şehirde iki mahalle var ki, bunlar görülmeden Buenos Aires’i gördüm diyemezsiniz. Biri muhteşem pazarıyla San Telmo, diğeri de rengarenk evleriyle La Boca... San Telmo başka bir yazıya kalsın, biraz La Boca’dan bahsedelim istiyorum.