Akademi ve eleştiri çevrelerinde sıkça karşılaştığımız bir “ Türk romanı var mıdır” sorusu etrafında gelişen cevaplar akla geldiğinde oldukça şaşırtıcı sonuçlar ortaya çıkıyor. Kimi Türkçe yazılan her romanın Türk romanı olması gerektiğini, kimi Türk kültür ve medeniyetinden kaynaklanmayan ve dolayısıyla da Türk ruhunu, kimliğini temsil etmeyen kahramanlardan yoksun olan eserlerin …

Balzac'ın "bir başkasının hayatını yaşamak" olarak tanımladığı duygu, eğer iki insan arasında kapanmayan bir mesafeyi sürekli olarak tahkim ediyorsa, o zaman meşhur çıkmaz sokak nöbetleri başlar. Bir yol bulunamaz ve yürünemeyen yollar insanın içinde birikir. Sevmek, adımlamak ve doyasıya yürümektir oysa. Yürümenin, çıkmaz sokakları terk etmenin, hayatı birlikte omuzlamanın mümkünleri sevmenin hâllerini kapsar. Sevmek yorulur mu peki, sanmam.

Julie, henüz genç bir kızken, diğer ifadeyle hareketli, heyecanlı, etkiye açık, aklıyla değil duygularıyla hareket ettiği bir dönemde evlenir. Babasının sözünü dinlememiştir. Otuz yaşına geldiğinde babasının haklı olduğunu, aslında sevdiğini sandığı kocasını, hiç sevmediğini anlar. Fakat geç kalmıştır. Çok mutsuzdur. Evlendikten kısa süre sonra, bir de kızı olmuştur. Ne evliliğinden, ne de kızından vazgeçebilir. Fakat onlarla da yapamaz. Onları da mutsuzluğa sürükler. Julie, …

İlahi sanatın güzelliğini temaşa etmek, insanı varoluş bilincine götürür. Allah, ufuklarda ve nefislerde bize âyetlerini göstermiştir. Ebediliğin izleri oradadır. Görmek bazen Van Gogh'da olduğu gibi cezbe hâlini alabilir. Sonsuzluğun Kapısında filminde gördüğümüz gibi, sonsuzluğu görüyor, göstermek için resim yapıyor.

Yazınsal dilde yemin etmeye, delil göstermeye gerek yoktur. Dil öyle bir kullanılır ki bu dili görenler, "İşte, hakikat bu." , "Güzel olan bu." derler. Bu noktaya gerçekçilik diyebiliriz. Akımlar da bu inandırıcılık kaygısıyla doğmuştur.

İçimizdeki "Kavgacı Güzel" kusursuzluk zaafımızın bizi ne hâle getirdiğinin tablosudur. Kusursuzluk hezeyanı peşinde kendi eserini mahveden bir ressamın gerçeğe olan körleşmesi hepimizin düşebileceği dünyevi bir tuzaktan başka nedir ki? Mutlak güzelliğe ulaşmak için yaptırılan onca estetik ameliyat sonrası ucubeye dönüşen kadın ve erkekler, "Kavgacı Güzel" tablosunun birer kopyasından ibarettir aslında.

Nasıl olsa ölünecek düşüncesinden, her şeye rağmen yaşıyor olmanın bazen içe bazen de dışa doğru genişleyen düşüncesine tutundum. Bir şeyleri hissedebileyim diye öfkelendim sanki ve sevebileyim her şeyi diye duruldum. Yorgun ve sessiz bir bakış kazandırmayı denedim kendime.

Balzac, 19.yüzyıl Avrupa edebiyatında "realizm"in oluşturucusu ve klasik roman tekniğinin kurucusu olarak kabul edilmektedir.

Şiirin birçok tarifi vardır, hatta kimilerine göre her şiir bir tarifi içerir, ancak herkesin üzerinde ittifak ettiği nokta gündelik dilin şiirde değişime uğramış olması, özel bir dile dönüşmesidir.

Anlatılan hikâye, su gibi anlatıldığı kabın/anlatıldığı kültürün şeklini alır. Üstelik bir yönüyle sınırları da aşar anlatılan hikâye. Sanskritçe dilinde Pançatantra adıyla anlatılan hikâye önce Süryaniceye tercüme edilir; yeni bölümler ve yorumlarla Beydaba kabına dolar ve Kelile ile Dimne adını alır. Ardından da Mevlana’nın Mesnevi kabına akar.