Stephen Doyle , birbirine bağlı kitap heykellerini “minyatür anıtlar, dilin gücünün vasiyeti ve hayal gücünün metaforları" olarak tanımlıyor. Doğrudan ciltlenmiş sayfalardan büyüyormuş gibi görünen açılı iskele ve birbirine kenetlenen yapılara sahip olan Hypertexts serisini oluşturan heykelsi formlar, bilginin nasıl iletildiğinin asi ve büyüleyici tasavvurları.
New York'ta yaşayan sanatçı, cümlelerin bölümlerini kesiyor, cümleleri alakasız bir kelimeyle birbirine bağlıyor ve genellikle yazarın amaçlanan anlamını gizleyerek metin içinde keyfi ve çarpıcı bağlantılar üretiyor. Doyle, bir röportajında çalışmalarından ''Metin satırlarının sayfanın prangalarından kurtulduğu, sıçrayarak kitaptan çıktığı ve komşu metin satırlarıyla görüşmeye başladığı, havadan bir dil ağı oluşturduğu heykeller yaptım.'' diye bahsediyor.