İbadethane 22: Christuskirche Bochum

İBADETHANE 22
Yapı: Christuskirche Bochum
Mimar: Dieter Oesterlen
Yıl: 1959
Konum: Bochum, Almanya


Christuskirche Bochum, Protestan cemaati için August Hartel'in tasarımıyla 1878 yılında Neo-Gotik tarzda inşa edildi. Temel taşı 5 Mayıs 1877'de konulan kilise, 72 metre yüksekliğindeki kulesinin 24 Ekim 1878'de tamamlanmasıyla ibadete açılıyor. 14 Mayıs 1943'te İngilizlerin Bochum'a düzenledikleri büyük bombardımanda kulesi ayakta kalırken nef kısmı büyük oranda yıkılıyor.


1956'da, Dieter Oesterlen kilisenin yıkılan nefi yerinde çağdaş bir tasarım gerçekleştiriyor. Çağraş tasarım eski kuleden açıkça sıyrılarak yerin tarihiyle bir yüzleşme amaçlıyor. Bir yandan tarihi kule Bochum'un büyük bir şehre dönüştüğü zamanı hatırlatırken çağdaş nef savaştan sonra yeni bir başlangıcı temsil ediyor.


Yeni yapı oldukça basit ve sade şekilde tasarlanıyor. Yapının yan duvarları ve çatısı katlanmış geometrik yüzeylerden meydana geliyor. Betonarme çatı bakırla kaplanıyor, duvarlar ise tuğla, beton ve cam arasında değişiyor.


Soyut grafik desenlere sahip vitraylar, heykeltıraş Helmut Lander tarafından tasarlanıyor. Vitraylar, ibadet alanının tek süslemesi olarak dikkat çekiyor. İç mekanda sunağın üzerinde yalnızca basit bir haç bulunuyor. Çağdaş yapı, bariz şekilde 19. yüzyılın yoğun şekilde süslenmiş kilisesiyle bir tezat oluşturuyor. Eski ve yeninin entegrasyonu uluslararası alanda övgüyle karşılandı.


1990'lı yılların ortasında çökme tehlikesiyle karşı karşıya olan kilise kulesinin restore edilmesi hedefleniyor. Ancak yüksek yenileme maliyetinin yüksek çıkması üzerine Protestan cemaati kulenin yıkılmasına karar veriyor. Bunun üzerine savaş karşıtı bir anıt olarak görülen kule için bir vatandaş girişimi başlatılıyor. Uluslararası kamuoyunda modern nef kısmının önemli görülmesinin de etkisiyle gerekli miktar toplanıyor.


2001'den 2005'e kadar süren restorasyon, mimarlık firması Harder & Pöpsel ve mühendislik şirketi Krätzig und Partner tarafından yürütülüyor. Bu tarihten itibaren kilise bir "kültürler kilisesi" olarak görülüyor; dinler arası ayinler, konserler ve kültürel etkinlikler için kullanılıyor.