Bu çirkin durumu şaire saygısızlık olarak ele alsak ayrı bir facia, sanata saygısızlık olarak ele alsak ayrı bir facia, “mü’min” ve “iman” gibi kelimelerin bu sanatçıları neden bu kadar korkuttuğundan ele alsak ayrı bir facia ile karşı karşıya kalıyoruz.

Bugün Hikmet Kıvılcımlı’nın samimiyetlesöylediğini söyleyebilecek olan, Kıvılcımlıadını ağzına alan kaç sosyalist tanıyoruz?Muhtemelen Kıvılcımlı, şimdikilere görefeodal değerleri zihninde aşamamış ilkel birsosyalistti. Çünkü Türkiye’yle kavgalı değildi.

Halk dediğimiz, maddî mânevî bütün sıkıntısına, belki biraz da devletine kırgınolmasına rağmen ona karşı durmayı asla aklından geçirmeyen, daima “Allahdevlete, millete zevâl vermesin” diyenler mi, yoksa bulduğu ilk fırsatta her daimcebinde taşıdığı isyan bayrağını, hiç de inanmadığı mevzularda, ideolojik bileolamayan politik mevzularda kaldıran plastik halk mı?

Bunlar hep Amerika’nın oyunu değil. Oturup kendi kendimize birdüşünelim. Dün Hz. Ali’nin yiğitliğini müthiş bir üslupla okuyupöğrenen nesiller, bugün bu zevâtın kendilerine dayattığı kocakocaymış gibi görünen bomboş sözlere muhatap oluyor.

Hâlin kalmadı. Kaçmak istiyorsun. Kaçmak ama ne modern bir kelime, gâvurca biraz...Reset kurtarmıyor artık format atman lazım kendine, öyle diyorsun, mekanikleştin çünkü.Biliyorum, ben de senin gibiyim.

Birgün dershaneden çıktık Orhan’la. Sene 2004-2005. Konya en sert kışlarından birini yaşıyordu. Dedi ki “Derya’yı görmeye gidelim dershane çıkışına.” Derya’nın Orhan’ın yaşadığından bile haberi yok. Platonik aşkın dibinde Orhan. Bizim ders biter bitmez koşa koşa gittik onun dershanesinin önüne. Çıkmasını bekliyoruz. Zil çaldı, insanlar çıkmaya başladı. Dışarıda tipi var. Biz atkı berelere sarınmışız, sümüğümüz donmuş ama Derya’yı bekliyoruz.

Zamanında kadının biri bir ulemâdan birisine: Hocam, Yunanistan’da kadın bir evliyâ varmış, tam kızını kesecekken Allah bir keçi göndermiş kesmekten vazgeçmiş doğru mu, diye sormuş. Hoca da; kızım bunun neresini düzelteyim, Yunanistan değil Arabistan, kadın değil erkek, evliyâ değil peygamber, kızı değil oğlu, keçi değil koç demiş. Onat’ın söyledikleri de bu misal. Gelenek, Müslüman kültür, eleştiri falan...