Furkan: Bugün Güney Amerika konuşalım.İsmail: Güney Amerika’nın nesini konuşacağız ki Furkan?Furkan: Kesik damarlarını konuşacağız.İsmail: Ercan Yıldırım bugün çok güzel bir tweet attı. Ben de Yeni Şafak yazımı o tweet üzerinden kurguladım. Diyor ki

Bir gün patron onu odasına çağırmış, eşinin yani hanımefendinin şoförü olmasını istemişti. "Emredersiniz" demişti gururla. Çünkü bu bir nevi makam şoförlüğü demekti. Maaşı da yükselecekti tabii. Nitekim sonraki aybaşında patron maaşına bin lira zam yapmıştı. Bu kadar şoför arasından bu işe seçilmek kolay değildi.

Bizim son zamanlarda kavramsallaştırdığımız bir şey var. Onu biraz konuşalım. ‘Kravatlı dergicilik’ diye bir şey var bizim mahallede. Madem bizim mahallenin eleştirisini yapacağız. Kravatlı dergicilik diye bir şey var

Geçenlerde, İlhami Çiçek’in toplu şiirlerine isim arıyoruz. Latif Çiçek abiyle beraber. Latif Çiçek abinin kafasında 3-4 tane isim var ve bunların arasında Satranç Dersleri yok. İlhami Çiçek satranç derslerini Nuri Pakdil’e götürdüğünde; dosya olarak. Dosyanın üstüne “bu hüznün mesnevisi” yazmış.

Salkım Hanım’ın Taneleri bir “azınlık” hikâyesi anlatmıyor bize. Temelde bir insan hikâyesi anlatıyor, o arada Kemalizm ile boğuşuyor, varlık vergisiyle boğuşuyor, Ermeni olmak, Rum olmak gibi meselelerle boğuşuyor ama bunları gözümüzün içine soka soka “bir azınlık hikâyesi bu” diye anlatmıyor.

Hadi gelin ikiyüzlülük yapalım. Cebine giren paradan memnun musun? Memnunsun. Memnundun. Memnun olmaya devam edeceksin. Dolayısıyla dünyadaki faize dayalı küresel ekonomik sistemden memnunsun. Ne oldu? Yol kazası oldu. Hikâye bundan ibaret.

Camera Obscura”yı İbn-i Heysem buluyor. Fakat “Camera Obscura”yı 1700’lü yıllarda Avrupalıların bulduğuna dair resmi bir tarih yazımı var. Yani, bilim tarihini, kültür tarihini sen yazmadığın sürece, senin 500 yıl önce bulduğun Camera Obscura’yı adamlar bulmuş oluyor. Enlem ve boylamları, mikrobu, bakterileri, dolaşım sistemini adamlar bulmuş oluyor.

İnsan bir yere kadar teknolojiyi kendisiyle birlikte geliştiriyordu, şimdi teknolojiyi geliştirirken bir yandan da aptallaşıyor. Dolayısıyla bir yerden sonra gerçekten ben insanın çok geride kalacağını ve hatta o dediğimiz filmlerdeki gibi.

Kilisenin bahçesinden hafif bir rüzgâr balonlara doğru esiyor. Kırmızı balonu alıp yola doğru iteliyor. Rüzgâr balonun ardından, İbrahim rüzgârın ardından, spor ayakkapları kararmış İbrahim, İbrahim’in ardından... Hepsi balonun ardından... Derken, kuruyemişçinin arkasındaki yoldan bir kamyonet caddeye giriyor. İbrahim’in babası tam bu sırada başını çevirip oğlunu görüyor.

İsmail: Şimdi bana bir çeşit artistlik gibi geldi Aykut o. Kim Mehmeti, paragrafsız yazmış abi bütün romanı. Yani bütün roman tek bir paragraftan ibaret.Furkan: Çok çok iyi bir roman ama…İsmail: Çok iyi bir roman olabilir, orası ayrı…Aykut: Romanın a

Aykut: Az önce sizi beklerken, Furkan Bey ile okuduğumuz kitapları saydık; Furkan Bey benden daha fazla okumuş bu ay.İsmail: Geçtiğimiz ay hepiniz benden daha çok okumuşsunuzdur. Çünkü ben günde yarım saat Zemahşeri Tefsiri okuyorum.Yusuf: Müslüman i

İsmail: İhsan Fazlıoğlu Hoca enteresan bir cümlesi ile gündeme geldi. Şimdi bir şeyi merak ediyorum. Türkiye’de gizli bir gündem var. Ateizm ve Deizm’in Türkiye’de gençler arasında hızlı yayıldığına dair bir alt kültür. Yahut bir kabul dolaşıyor. Ate

İsmail: Abi, Türk Edebiyatı’nda mahfil kaldı mı? Şimdi Turgay Anar’ın kitabı Yeni Türk Edebiyatı’nda edebiyat mahfilleri. 1970‘lere kadar gelir mesele di mi? O kadar mı? Oraya kadar mı var? Türk Edebiyatı’nda mahfil kaldı mı abi?Aykut: Türk Edebiyatı

Konuşmadan yürüyor, burnundan derin derin nefesler alıp Üsküdar’a tam da günbatımı vaktinde sirayet eden o tarifsiz kokuyu büyük bir hoşnutlukla içine çekiyordu.

DEAŞ’tan kaçıp peşmergeye sığınan İsmail B.'nin Türkiye’ye getirilmesi için Erbil Konsolosluğu, devreye girdi.

“Neden çöpleri habire dışarı atıyorsun?” dedim. Ben asla yapamam çünkü. Biri görse maazallah, ne ayıp. “E onları akşamları tilkiler çıkıp yer aç kalınca,” dedi. “Tilkiler mi?” “Tilkiler tabii, aç mı kalsın hayvanlar?” Garip bir şekilde, ne dese İsmail’e hak verirdim. “Peki,” dedim.

“Hızır gibi yetişiriz” başlıklı haberin benimle ve hikayemizle herhangi bir ilgisi yok. Ona değil, manşete, ölüye odaklan. Muhabir kardeşimiz biraz abartmış gerçi. Ne Habibe Hanım’ın evi çöp ev ne de bankada parası var. Zengin olduğu gerçek ama paralar bankada değildi. Olmadı, baştan anlatayım. Ben de odaklanmalıyım.