Adıyaman, Ardahan, Aydın, Elazığ, Erzurum, Kahramanmaraş, Sinop ve Van'da meydana gelen afet nedeniyle afetzedelerin barınma ihtiyacının karşılanması için 9 ildeki bazı alanların kamulaştırılmasına karar verildi.

Elazığ’ın Baskil ilçesinde aniden bastıran sağanak yağış nedeniyle dereler taştı, tarım arazileri zarar gördü.

Güney Kore'de birçok kent şiddetli yağışların etkisinde. Yağışlara bağlı olarak sel ve toprak kaymalarında en az 35 kişi hayatını kaybetti, afette kaybolan kişiler için arama-kurtarma çalışmaları sürüyor.

“Zaman ne de çabuk geçiyor Roza.” demişti ya üstat Karakoç, işte bu hakikat aynı şekilde tekerrür etmeye devam ediyor. 6 Şubat gününde yaşanan ‘büyük yıkım’ın üzerinden neredeyse iki ay geçti. İlk günden itibaren yüreklerimize bir kor olup oturan bu büyük depremin etkisi her gün daha da büyüyen bir alev topuna dönüştü.

Ekvador Ulusal Risk Yönetimi Sekreterliğinden yapılan açıklamada, Chimborazo eyaletine bağlı Alausi kasabasında yaşanan heyelanda, yeni cesetlerin tespit edildiği belirtildi.

17 Ağustos depreminden hemen sonra Türkiye Yazarlar Sendikası Genel Başkanı Cengiz Bektaş, Türkçede eserleri yayınlanmış bazı yabancı yazarlara bir mektup gönderdi. Kendilerinden felakete uğrayan insanlara hitap eden yazılı bir mesaj ile imzalı kitap, kalem, fotoğraf gibi bir hatıra eşyası talep ediyordu. Amaç “yıkılan kentleri yeniden kurma çalışmasına, yıkılan umutların ve bozulan morallerin onarımı”nın da ilave edilmesiydi.

Sokak araları önümüzü göremeyecek kadar karanlıktı. Kar yağışı yeni kesilmişti. Yıkılmış binaların arasından geçerken enkaz altından gelen yardım çığlıkları duyuyorduk. Çok çaresizdik, bu o kadar acı bir şey ki! Havanın soğukluğu dilime şu duayı doladı: “Ya Rabbi enkaz altında kalanların üzerine battaniye ol!”

Biz dört kişiydik hesapsızca yola çıktık. Çünkü bize "kim var"? denildiğinde sağına vesoluna bakmadan "ben varım" demek öğretilmişti. Kardeşimle 4. günün gecesinde bir enkazın tepesinde buluşmuştuk mesela. O Ordu Ünye'den sırtlanmış bir şeyler, ben de istabul'dan... Nöbet devrettik, nöbetaldık. Şimdi 15 gün sonra evimize dönerken şehrin asıl sahiplerine bıraktık kampımızı. vedaha aylar sürecek bu çalışmanın gönüllü gençlerine...

Uzun süreden beri gerek kör olmamın gerekse engellilerle ilgili bir sahada çalışıyor olmamın bir avantajını belirsizlik yönetiminde kullandım. Engelliler genelde pek çok insanın felaket sonrası yaşadığı durumları, iletişimleri, etkileşimleri her gün yaşar. 5 Şubat’ta önemli bir mal varlığı, mal varlığına dayalı sosyal statüsü olan bir aile 6 Şubat’tan sonra yiyeceğe, kıyafete, çadıra muhtaç duruma düşebilir. Kör birisi milletvekili de olsa tuvalete gitmek için birinin yardımına ihtiyaç …

Görünüşte bir engel olmasa da gündelik rutinlerimize bir boşluk eşlik ediyor. Yediklerimiz tatsız, yüzümüzdeki tebessümler yarım. Normalimizin üzerinde bir hayalet dolaşıyor. Hayatın dışarda devam ettiği bilgisi içimizi teğet geçiyor. Dışarısı olmayan bir içeriye kısılmış gibiyiz. Biz orada olmayanların kolektif bir depresyon içinde olduğu söylenebilir. Kendi içine kapanmış insanların birlikteliğine dayanan bir sosyal gerçekliği deneyimliyoruz.

Zor bir günde, zor bir görevle huzurlarınızdayım. Dünyaya bel bağlamamamız gerektiği, burada bulunuşumuzun asıl sebebinin imtihan olduğu bunun da mallar ve canlar konusunda olacağı Kur’an-ı Kerim’de söylenir. Üzüntü, kızgınlık ve isyanın -yaratıcıya değil- içimizden taştığı ve naçizane kanaatime göre susturulmaması kontrollü, uzun vadeli bir şekilde kullanılması gerektiği bir dönemdeyiz. Yüzyıllarca konuşulacak ve kayıtlara geçecek, çeşitli yönleri ile değerl…