İsrail Savunma Bakanı Moşe Dayan, Fatva Tukan için “Onun şiirleri on suikasttan daha yıkıcıdır” demişti. Hayatı boyunca eline silah almamıştı. Tek yaptığı, bir halkın acılarını kağıda dökmek ve yaşananların unutulmasını önlemekti.

Oysa bir şiir bile yeter zihinleri, akılları, kalpleri, ruhları ve dahi insanları birbirine bağlamaya. Çünkü dur dendiğinde yürümek, yürü dendiğinde koşmak, otur dendiğinde kalkmak, kork dendiğinde korkmamak, korkma diye başlayan bir şiirle öğrenilmiştir çoktan.

Bizim oğlan da gececi, gelinle ben varız evde, üç de torun, oturdum baktım, sonra Erdoğançıktı böyle telefondan kafası görünüyor, meydanlara, alanlara filan dedi. Valla anlamadımne oldu bitti, kalktım, giydim pardesümü, gelin korkuyo dedi anne nereye, dedim meydanlara,alanlara yavrum, dedim sen de gel, e dedi çocuklar uyuyor, dedim onlar Allah’a emanetyavrum, gel gidelim ki, dönd…

Sıradan insanların bu işlerin eğitimini almadanve organize olmadan nasıl büyük birdestan yazdığını gördük. Allah’ın yardımı bizimleydi.Ancak daha büyük kalkışmalarda,işgal ve darbelerde neler yapabileceğimizigözden geçirmekte fayda var. Elektriğin veinternetin kesildiği durumlarda nasıl haberleşeceğimizidüşünmemiz gerekiyor.

Şimdi yakala kendini suçüstü ve gör, bir bak. Perdeleri arala, bakarkasında bir makine sana aslında bir film izletiyorlar. Bak resimlerbedeninde yansıyor şimdi. Gördün mü? Tersinden bakıyorsun da ondan.Haydi eğil ve taş al yerden ve fırlat makineyi çalıştırana. Cam kırılacak vemakara boşa saracak. Bunu yapabilirsin.