Okyanusa kıyısı bulunmayan küçük bir devletten Akdeniz ve Basra'daki başarıları yoluyla Hint Okyanusu'na açılan Osmanlı İmparatorluğu'nun açık denizlerdeki inişli kalkışlı serencâmı, beraberinde yeni kapıları aralayacaktı.

Yıllarca yaratıcı okuma işine kafa yordum. Yaratıcı yazarlığa değil, öncelikle yaratıcı okumaya ihtiyacımız olduğu iddiasıyla. Yazmak, okumanın muhtemel bir sonucudur; hâlbuki okumak, yazmanın mutlak öncülüdür.

Gelişimine buradan bakılsa bile roman, romansların komedi üslubu ve hep mutlu sonla biten finallerine oldukça uzaktır. Bu durumda olsa olsa destan ve mit geleneğinin bir devamı niteliğindedir. Bir destan dilinin bir hiciv unsuru olarak günlük meselelere uygulanmasından doğan bu üslupla gelişen romanda, asıl unsur kahramanın yolculuğu ve değişimiydi.

Kurmaca eserde ne olacağı bilinmez, olacak olanın nasıl olacağı hiç bilinmez, sonsuz sayıda parçacık bir araya gelir ve bütün oluşur. Kurmacada zaman'ı zamanın ele alınışından değil de kurgulanışından yola çıkarak incelemeye çalışırsak başka bir meseleyle karşılaşırız.

“Menard’a göre bu tür yeniden yazımlar, avam tabakasının anakronizma zevkini beslemeye ya da bizi bütün dönemlerin aynı ya da farklı olduğu yolundaki basit düşünceyle tavlamaya yarayan, olsa da olur olmasa da olur kitapları doğurmaktadır.”

Miguel de Cervantes Saavedra, İspanyol romancı, şair ve oyun yazarıdır. Modern Avrupa'nın ilk romanı olarak kabul edilen magnum opusu Don Kişot, Batı edebiyatının klasikleri arasında yer alır ve bugüne kadar yazılmış en iyi kurgusal eserlerden biri sayılır.

Don Kişot, İspanyol kripto Yahudileri veya Cristiano Nouvo (Yeni Hıristiyanlar) cemaatinin adeta kendi arasındaki iletişim dilidir ve Kabalacı Yahudiliğin romanımsı bir tefsir kitabıdır. Bu bakışta Don Kişot, ‘Don Kişot’ değil, ‘Don Keşot’tur. Doç. Dr. Kürşad Demirci Derin Tarih dergisindeki yazısında Cervantes'in Don Kişot'unu farkllı bir yüzle karşımıza çıkarır.