Pürüzsüzlüğün cazibesi
Byung Chul Han “dokunmak, dokunduğun şeyi seküler yapar” diyor. Onu destekleyecek belki de ona ilham olmuş olacak bir şekilde Roland Barthes yine dokunmak için, “hislerin en gizem bozucu olanı” diye bir tanım yapmıştır. TGüzel olarak algılanan pürüzsüz bir yüzeye sahip olan nesneler, kişilerde dokunma isteği uyandırır şeklinde bir tespit yapılıyor, (bunu daha iyi anlamak için kafamızda, showroomlarda insanların otomobillere, beyaz eşyalara, mutfak tezgâhlarına vs. nasıl dokunarak baktıklarını canlandıralım) dokunularak tanınan bir nesnenin ise artık gizeminin kalmadığı söyleniyor. Dokunulan nesne artık tamamen ruhsuz, derinliksiz ve seküler hâle geliyor.
1-5
Byung-Chul Han 'Güzeli Kurtarmak' adlı eserinde pürüzsüz yüzeylerin çağrıştırdığı güzellik algısına sık sık değiniyor
2-5
Pürüzsüzlüğün artık yalnızca kişilerin bedenlerinde değil eşya üzerinde, sanat eserlerinde, iletişimde net bir biçimde aktif rol aldığına değiniyor
3-5
Pürüzsüz ve negatiflikten tamamen uzaklaştırılmış her nesnenin, insanda dokunma arzusu uyandırdığını belirtiyor Chul Han
4-5
Pürüzsüz bir yüzeyin negatiflik taşımadığını ve kendisini seyreden üzerinde bir 'wow' etkisi oluşturduğundan bahseder
5-5
