Hikayenin ilk cümlesi
Edebiyat tarihinin en vurucu başlangıç cümleleri mi?
Siz neler eklerdiniz?
1-8
"Mutlu aileler birbirlerine benzerler. Her mutsuz aileninse kendine özgü bir mutsuzluğu vardır." Tolstoy, Anna Karenina
2-8
"Gregor Samsa bir sabah bunaltıcı düşlerden uyandığında, kendini yatağında dev bir böceğe dönüşmüş olarak buldu." Franz Kafka Dönüşüm
3-8
"Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum" Orhan Pamuk, Masumiyet Müzesi
4-8
“Bugün annem öldü. Belki de dün, bilmiyorum” Albert Camus, Yabancı
5-8
“Olay, XX. yüzyılın ikinci yarısında, bir gece, Turgut’un evinde başlamıştı. O zamanlar daha Olric yoktu, daha o zamanlar Turgut’un kafası bu kadar karışık değildi.” Oğuz Atay, Tutunamayanlar
6-8
"Ama biz senden kadınlar ve kurmaca yazın konusunda konuşmanı istemiştik, bunun insanın kendine ait bir odası olmasıyla ne ilgisi var diyebilirsiniz. Açıklamaya çalışacağım...." Virginia Woolf Kendine Ait Bir Oda
7-8
"Birden kaldırımlardan taşan kalabalıkta onun da olabileceği aklıma geldi. İçimdeki sıkıntı eridi." Yusuf Atılgan Aylak Adam
8-8
