Şimdi hemen herkes, dünyanın bundan sonra eskisi gibi olmayacağından filan bahsediyor. Doğrudur, bence de dünya eskisi gibi olmamalı. Toprağa dönmeliyiz bir an evvel. Ve bu uğurda bütün yaşam hikâyemizi ‘topyekûn’ gözden geçirmeliyiz.

Kendilerinden Titanik’teki aristokrat tayfanın geminin batmasını ‘asil’ bir biçimde bekleyişi gibi davranış bekleyenlerimiz büyük bir hayal kırıklığına uğramış oldular. Marketlerdeki makarnaları hiç kimseye bırakmamacasına topladılar ve evlerine kapandılar. Şimdi oturdukları yerden spagetti makarnalarını kaşık yardımıyla çatallarına sararlarken ekranlarda muhalefet sörfüne çıktıklarını görüy…

Bairahawa şehrindeki o bilge adamın Yunan felsefesinden, Bosna Savaşı’ndan ve hassaten Sezai karakoç’tan bahsedişi karşısındaki şaşkınlığımızı, bize, daldan dala atlayan ve onun bunun dondurmasına dadanan sokak maymunlarını, tapınak diplerinde demlenen Avrupalı hippileri, o çok sevdiğimiz Momo yemeğini anlatmaya yerim kalmadı yani öyle mi?

Adın Muhammed olursa ölürsün bu dünyada. Fatmaysan seni senden zorla çalarlar ve dünyayı dar ederler sana. “Allah affetsin ben namaz filan kılmıyorum ama şu minare var ya şu minare orada hep dursun” diyorsan önce minareni yıkarlar senin, sonra yüzlerce yıllık yaşanmışlığın kokusu sinmiş toprağından ederler seni.

AVM’lerden bahsediyorum evet.Hani şu, içine girdiğinizde dünyadan izole olduğunuz mekânlardan. Işıkların altında baş ağrılarına düçar olduğunuz yerlerden söz ediyorum. Bir ayakkabı almak için girip, gardırop için ilave bir kazak, sınırsız pizza, arga