Şair, annesinin duaları olmasa, sırtını dayadığı duvarın bile onu taşıyamayacağını, yani yaşadığı zorluklar karşısında ayakta kalamayacağını vurguluyor. Bu mısralar, bir annenin duasının ve desteğinin hayattaki manevi gücünün ne kadar önemli olduğunu dile getiriyor.

Yavuz Bülent Bakiler şöyle söylemişti: Biz ne kendimizi tanıyoruz ne Avrupa'yı. Tarihimiz mührü sökülmemiş bir hazine.

Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden.,Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.Hiç kimse aramasa sormasa beniSen gelsen yeterHuzur ellerinin güzelliğidir.Gözlerin karşımda mutluluk denizi.Her sabah soframızda ekmeğimiziSen bölsen yeterYüreğim seninle yaylalar kadar serinNe bir çizgi hasret, ne bir nokta gamYayla dumanı gibi gözlerime her akşamSen dolsan yeterBende çaresizlik sonsuz kördüğüm.Bende sabır sende naz..Gündüzünden vazgeçtim düşümde birazBir yüz…