27 Mayıs darbesinin hemen ardından, 28 Mayıs 1960 günü Türkçe ezan savunucusu Cemal Gürsel, Milli Birlik Komitesi lideri ve devlet başkanı sıfatıyla Amerika’nın Ankara büyükelçisi William Fletcher Warren'la görüşür. "Türkler daima Amerika ile işbirliği istediler. Amerikalıları ben de seviyorum" yollu laf peşrevinin ardından mevzu asıl meseleye gelir ve Gürsel ağzından baklayı çıkarır: “Maaşlar ve diğer ödemeler için bize 180 milyon lira gerekiyor."

Türkiye halkı 1932’de başlayan Türkçe ezan ve kamet emriyle adeta özgürlüğü elinden alınmış bir kuş gibi kafese mahkûm edilmişti. Peki uygulamanın sona erdiği 1950 yılına kadar hiç kimse itiraz etmedi mi bu yasaklara? Ettiyse başlarına neler geldi? Gelin bir örnekle bunu anlamaya çalışalım.