Bazen aynaya bakarken aynadakinin bana, benim ona baktığımdan daha öfkeli daha kırgın daha ne bileyim bişey baktığını fark edip onun benden daha başka biri, daha başka bişey olduğunu görerek... “Korkuyorum,” derdim “eğer aynaya bakan olsaydım.” Ama değil. Ben aynadan bana bakanım.

Sokak ve karanlık. Kuytu bir köşe, dolambaçlı yollar ve sokak lambaları. Köşede bekleyen kedi, caminin ışığı altında uyuklayan evsiz, karanlık sokağın en sonunda titreyen bir karaltı. Hareket ediyor gibi ama aslında etmiyor. Sallanıyor. Her şey kendi halinde. Tuhaf gecelerin anlamsız karanlığında bir kenara bırakılmış ve unutulmuş umut kırıntıları gibi bir sessizlik.

Başa, sıfır noktasına, başlama çizgisine, en geriye, açılışa, ilk haşre, asla bakmanın, onu hatırlamanın, ilk cümleyi işitmenin güçlüğüne razı olamadık. Eve dönemedik, rücu edemedik, tersinemedik.

Hayatına böyle girsem ne yapabilirsin diye en yakın arkadaşlarınızı darlayabileceğiniz videomuz gelmiştir.

Korku filmlerinden fırlamış gibi duran bu evde 1 hafta kalsak dert tasa kalmaz tertemiz oluruz. Tabii korkudan bayılmamış olursak.

Otobüste yan koltuğumuzda oturan ya da hemen yanımızda dikilip telefonumuzun ekranına bakan insanlara, gelen mesaja ne cevap vereceğimizi sorabilmeliyiz. O kadar okudu, mevzuya hakim yardımcı da olmalı.

Bir tarafta şarj aletini hemen yatağının yanındaki prize takabilen şanslılar, bir tarafta telefonunu odanın öteki ucundaki prize takıp ayrılmak zorunda kalan bedbahtlar...

Gördükten sonra simsiyah bir kediniz olsun isteyeceğiniz, aşırı sevimli bir video bırakıyoruz buraya. Ama adını Gölge koyarsanız fena bozuşuruz.

Uyanır uyanmaz bize bir iş verilmesin diye uyuyor numarası yaptığımız zamanlar da eskide kaldı. Galiba numara yapamıyoruz ya da taktiğimizi öğrendiler artık yemiyorlar, bugün de buna üzüleceğiz.

Bu filmi yalnızken hem de karanlık da izleyebileni cesaretinden dolayı ayakta alkışlıyoruz. İzledikten sonra tek başımıza su içmeye gidemeyen biz, lafı fazla uzatmadan pek bilinmeyen filmleri önermeye devam edelim.

Havadaki ağırlık birçoğunu ürkütmüştü ve asıl cesaretin şimdi ortaya çıkması gerektiğini biliyorlardı. Onlara, yaklaşan karartının bir gölge olduğunu, beni kaçıracağını ve kasabaya sonu gelmez bir korku salacağını duraksamadan anlattım. Hissediyordum, bir çölkoşarı yutanı hızla üstümüze doğru geliyordu. Toprağın altından, yerin altını; bulutların üstünden, göğün üstünü yutarak...

Arkanıza yaslanın ve metni okumaya başlayın. 'Ben de olmaz' dediğiniz bu ilginç korkular, sizin de gizli kalmış fobiniz olabilir. Artık korkularınızla yüzleşmenin vakti geldi. İşte en yaygın fobiler!