Hepsi rahmetli olmuş bulunan Dündar Taşer, Erol Güngör ve Nevzat Kösoğlu 20. yüzyılın son çeyreğinde fikirleriyle geniş bir tesir uyandırmışken, bir sonraki nesilden itibaren unutulmaya başlanmışlardır. Bu fikirsizlik, piyasada temelsiz şoven milliyetçilik sloganlarının hâkim olmasına yol açmıştır. Bugün siyaseti maalesef bu şovenist, ırkçı, yabancı düşmanı sloganlar sürüklemektedir.

Erol Güngör’ün, Türkiye’nin kültür problemine çare bulunmadıkça diğer sahalarda elde ettiği imkânları muhafaza etmesinin zor olduğunda ısrar etmesi önemli. Bunun altında yatan düşünceye yönelmek, sonuç alıcı eylemlerin filizlenmesi için yapılabileceklerin başında gelmelidir.

Bizim düşünce eksenimizin bir miğferi var. Üçgen biçiminde...Merkezinde Hazreti Muhammed var. Buna hakikat-i Muhammediyediyoruz. Bunun başında Ebu Hanife var. Hukuk olmadan düzen olmaz.Kamusal düzeni oluşturamazsınız. Zihniyet olarak, akıl olarak Maturidivar. Ama irfanımız, hakikat diliyle bizi buluşturan diğer köşede depirimiz Ahmed Yesevi var: Piri Türkistan.

1-Bu hikâyede de Fethi Gemuhluoğlu var elbette. Fethi Bey günün birinde, sonradan hukuk talebesi olduğunu öğreneceği genç bir talebenin ailesine mektup yazdığını görür bir kahvehanede. İlgisini çeker durum. İlgisini çeken şey, genç talebenin mektubu