Her biri üzerine yüzlerce sayfa yazı yazılabilecek bütün bu fotoğraf karelerinin dışında, 7 Ekim’den bu yana başka bir şeyi daha izledik hepimiz. Filistin halkının soylu direnişinin İsrail’i nasıl rezil rüsva ettiğini...

Suriye savaşı dondurulduğu yerden devam edip neticelendikten hemen sonra çok yönlü bir kâr zarar muhasebesi başladı. Henüz gelişme yeni ve hâdiseden daha çok pay alma derdinde olan aktörler de bir o kadar fazla. Bu yüzden herkes kendi penceresinden konuya bakıp değerlendiriyor. Çelişkili fikirler fazla ama hemen herkesin ittifak ettiği nadir konulardan biri, Esed'ın devrilmesiyle bi…

Son dönemde şahsi ve kültürel hayatımda tam bir Filistinli değildim. İşgalden önce son sene dışında Filistin kültür merkezlerinde aktif olmadım ve hiçbir FKÖ örgütüne katılmadım. Yazarlar Birliği Genel Sekreterliği’ne üye oldum. Benim için Filistincilik bağları genel insanı ve milli şekillere büründü. Bu bir hissiyattı, bir karar değildi. Böylece kendimi siyasi formlardan izole ediyordum. Ülkel…

Suriye gündemi editörü, akademisyen ve yazar Kutluhan Görücü ile Suriye devrimini, devrimin bölgeye olan yansımalarını ve Türkiye’nin Suriye’deki rolünü konuştuk.

Radyo bürosundaki erkeklerin arasında oradan oraya koşuşturan bu ufak tefek kadın, ileride Filistin’in önemli yazarlarından biri olacak Esma Tubi’den başkası değildi. Programı haftalık olacaktı. Bütün hafta boyunca hazırlanır ve öyle çıkardı dinleyicilerin karşısına. Özellikle “Arap Annelerine” isimli konuşması öyle beğenilmişti ki...

İstilanın şartları acımasızdır; insanlara şuurunu kaybettirir. Bir keresinde oğlum Halid ile eve dönerken çıplak bir adam gördüm. İnsanlar adama şaşkınlıkla bakıyordu. Eşim Vidad’a seslendim. Ondan bana gömlek ve pantolon indirmesini istedim. Adam cüsseli biriydi. Vidad gömleği yanıma getirdi, pantolonu da komşumuza bıraktı; gömlek ve pantolonu adama giydirdik.

Bazı insanlar vardır; onları hep hatırlarız. Onların bakışlarında, duruşlarında, dünyaya karşı bir şeyler hep saklıdır. Bu bakışın bizi elbette bir gün güvenli limanlara çıkaracağını biliriz. Hepimizin ya çocukluğunda ya da gençliğinde televizyon kanallarında cesur yüzüyle anımsadığı o lider, o korkusuz bakış... Yani İsmail Haniye... Yani güvenli limanların en birincisi...

Ona bakmak Filistin’e bakmak, onu sevmek Filistin’i sevmek demekti bizim için. Onu izlemek, sadece İsmail Heniyye isminde bir Müslümanı izlemek değil Filistin halkının gelmiş geçmiş bütün onurlu insanlarını izlemek demekti.

Reis. Şeyhimiz nasıl? Ahmet olan Yasin olan Şeyhimiz. İnan ki, kaç kez, uzun uzun bakakaldım onun resimlerine, özellikle sen aramızdan ayrıldıktan sonra. Bunu, bir metafor olarak, bir aforizma ya da duygu olarak sormuyorum, gerçekten, cennette, ne yapmaktasınız mesela şu an?

Bir ağacın kökünden sökülüp koparılışıyla bir insanın vatanından sürgün edilişinin hissettirdikleri arasında hiçbir fark yok Filistin’de. O toprakların gerçek insanlarına reva görülen, -yaşamadan asla anlayamayacağımız- bir trajedinin tam ortasında geçen ya hapis ya sürgün yıllar. 1948’den bu yana Filistin’in kaderinde bu iki kelime var: Hapis ve sürgün. Evinden edilmenin haklı öfkesine rağmen taviz vermediği vakarlı duruşunda ise tek bir kelime: “Direniş.” Direni…