Uçurumun kenarında pedal çevirmek: Ölüm Yolu
Ölüm Yolu, And Dağları’nın derinliklerindeki dar uçurumgeçitleri ve arkası tahmin dilemeyen kör dönemeçlerleilerliyor. Dar geçitlerin bir tarafında sarp kayalar ve yüzlercemetreye uzanan dağlar var. Diğer tarafında ise görünen tekşey kilometrelerce aşağıya uzanan boşluk.
Dünyanın en tehlikeli yollarından biri
Bolivya’daki Ölüm Yolu ya da resmi adıyla Yungas Yolu, 1995 yılında dünyanın en tehlikeli yollarından biri olarak adlandırıldığından beri dünyada sık sık gündeme geliyor. Ancak yerel halk için bu yol gündelik hayatın bir parçası.
19. yüzyılda yerel tüccarlar bu yoldan çok korkarlarmış, çünkü her an dar geçitte eşkıyalarla karşılaşma ihtimalleri varmış.
1930’larda Bolivya hükümeti, Chaco Savaşı sonrasında ele geçirilen Paraguaylı esirlere yolu nispeten düzenlettirmiş. Ancak coğrafi şartlar nedeniyle haliyle yolun sadece dar bir şeridi var. Korkulukları veya asfaltı yok. Ayrıca altyapı eksikliği nedeniyle de sürekli toprak kaymaları yaşanıyor. Buna rağmen 80 yıl boyunca bu yol, La Paz ile Coroico şehri arasındaki tek bağlantı görevini üstleniyor.
Peki neden ölüm yolu?
1990’lı yıllarda her yıl ortalama üç yüz kişi Ölüm Yolu’nda hayatını kaybediyordu. Hatta 1980’lerdeki bir kazada yüz kişiyi taşıyan bir otobüs tam üç yüz metreden aşağıya yuvarlandı ve maalesef bu yoldaki en ölümlü kazalar arasında ilk sıradaki yerini aldı. Ölüm Yolu’nda bir araç yoldan çıkıyorsa, uçurumun yüksekliği nedeniyle araçtakilerin hayatta kalma ihtimali gerçekten çok düşük.
1998 yılından bu yana ise otuzdan fazla bisikletçi Ölüm Yolu’nda hayatını kaybetti.
Son 20 yılda özellikle gezgin ve turistlerin bölgeyi daha çok ziyaret etmesiyle yolun bazı kısımları düzenlendi.
2007 yılında La Paz ve Coroico’yu birbirine bağlayan yeni bir yol açıldı. Yeni yol yalnızca yokuş yukarı giden araçlar için. Ölüm Yolu ise yalnızca yokuş aşağı seyahat edenlerce kullanılıyor.
Ölüm yolu bisikletçilerin gözdesi
Ancak yol hala oldukça tehlikeli. Bu nedenle de dağ bisikletçilerinin gözdesi. Bisikletçiler, bisikletleriyle birlikte araçlarla önce 4700 metredeki La Cumbre’ye götürülüyor. Buradan itibaren bisikletçileri 1200 metreye kadar indiren 66 km’lik bir yolculuk bekliyor.
Dik olan inişlerde bisikletçiler 50 km hıza ulaşabiliyor. Şu anda ilk 31 km’lik yol asfaltlanmış durumda. Ancak bu yol, dik inişlere sahip ve büyük kamyonların geçiş bölgesi olduğundan dolayı farklı bir heyecana neden oluyor.
Bisikletle aşağı sallanmak
Peki Ölüm Yolu bu kadar tehlikeliyse neden gezginler bisikletle bu yoldan inerek böyle bir risk alıyor? Cevabı, elbette adrenalin.
Kendi tecrübemle anlatayım: Öncelikle tur için bisikletleri ve diğer ekipmanları kaliteli bir şirketle anlaşmak gerekiyor. 4700 metreden aşağıya asfalt yoldan inmeye başladığınızda bisikletiniz gerçekten çok hızlanıyor. Ancak yukarıda da belirttiğim gibi gerçekten çok işlek bir yol. Uzun ve geniş araçlar büyük bir rüzgarla yanınızdan geçiyor ya da siz onların yanında süzülüyorsunuz.
Ölüm Yolu’ndan ineceğim gün şiddetli bir yağmur vardı. Tehlikeli olabilir düşüncesiyle iptal edileceğini düşünmüştüm. Ancak öyle olmadı. Koruyucu kıyafetlerimizle birlikte yola koyulmuştuk bile. Toprak yola geldiğimizde en dikkat çekici olan şey şuydu; sağımda kayalar, solumda bir uçurum. Yerde kaygan ve yer yer taşlı bir çamur ve üzerimde sağanak bir yağmur. Toprak yoldaki inişin başında uçurum sisle doluydu ancak adım adım açılmaya başladı. Böylece yükseklik daha da ortaya çıkıyor ve kalplere bir ürperti geliyordu.
Yol boyunca o kadar dar geçitlerde bisiklet sürmek durumunda kalıyorsunuz ki! Bazen şelalelerin altından ya da bu şelalelerin uçuruma düşmeden önce oluşturduğu akıntıların üzerinden geçmeniz gerekiyor.
Ara ara durup manzarayı hayretle seyrediyorsunuz.
Tüm bu manzara, şelaleler, dereler, sisli uçurum, dağlar ve yeşillik gerçekten inanılmaz bir güzelliğe sahip. Ancak tam 5 kez yağmur nedeniyle hızla giderken kontrolümü kaybetme riski yaşadım. Çünkü kör dönemeçlerde önünüze ne çıkacağını kestiremiyorsunuz. Yağmurlu havada yüzünüze sıçrayan çamurlar nedeniyle görüş mesafesi epey düşüyor zaten. Yoldaki taşlar nedeniyle de bir ara lastiğim patladı. Hemen yeni bir bisikletle değiştirdiler ve yoluma devam ettim. Yolculuğun sonunda böyle bir heyecanı yaşadığım için çok mutluydum. Ancak birkaç kez ölümle burun buruna geldiğimi hissettiğim bir gün olmuştu.
Ölüm Yolu’nda geçtiğimiz aylarda da hayatını kaybeden bazı bisikletçiler oldu. Her yıl en az bir gezgin bu yolda hayatını kaybediyor. Ancak her yıl binlerce kişi Ölüm Yolu’nda, uçurumun kenarında pedal çevirmeye devam ediyor.