Dönüşüm muhteşem olacak bebek!
Çocuk doğar. İlk aylarda sulanan bir saksı çiçeğinden tek farkı ağlamak olduğu için sıkıntı olmaz. O da bir gaz sıkıntısıdır genelde. Gaza gelmeye gerek yoktur, 4 madde yerli yerindedir. 6. aydan sonra çocuk çevresini keşfetmeye başlar ve ilk taviz zorunlu olarak verilir: “Biraz çizgi film aç da bir rahat yemek yiyelim yeaaaaağ!”
Her şey bir iddia ile başladı...
Sonra onu diğer iddialar takip etti...
Sonra müthiş mağlubiyet...
Ve sonuçta dehşetli dönüşüm!
***
“Herkes öldürür sevdiğini” deyince havalı oluyor. Bu havalı genelleme, batı tümöründen mustarip değilseniz pek doğru değildir elbet. Ama şunu dersek hep doğru olur: “Herkes sınanır iddiasından.” ya da “Allah insanı iddiasından vurur.”
Birazdan bahsedeceklerimize “Üniversite Hayali Sendromu” diyebiliriz: Üniversitenin ilk senesinde her öğrenci profesör olur. İkinci sınıfta doktora yapar. Üçüncü sınıfta yüksek lisans yapar. Dördüncü sınıfta okulu bitirse yeter.
Bekâra ebeveyn olmak kolay.
Gençler nişanlı. Gençler heyecanlı. Gençler ebeveyn adayı.
Evliliğin ilk senesi canım cicim yılıdır, ebevenyliğe hazırlıktır, “çocuk prangası”na vurulmadan önce özgürce gezmektir.
Genç adam şahane baba olacak, kız müthiş bir anne. Çünkü bilinçliler. Annelerinin yaptığı, okumamış cahillerin yaptığı hataları yapmayacaklar. İddialılar.
Kitaplar okundu, notlar alındı, iddialar edildi. Hatta kendi aralarında yazılı olmayan bir anlaşma bile yaptılar:
1- Gelecekteki çocuklarına asla televizyon izletmeyecekler.
2- Belli bir yaşa kadar şekerli bir şey yedirmeyecekler. Çocuklar şekerle tanışmayacak.
3- Çocuklarla “agucuk bugucuk” diye konuşup dil gelişimini bozmayacaklar.
4- Çocuğun her istediğini yapmayacaklar.
Bkz: Gerçek duvarına toslamak
Evliliğin ilk senesi canım cicim yılıdır, ebevenyliğe hazırlıktır, “çocuk prangası”na vurulmadan önce özgürce gezmektir.
İkinci yıl, saha ve zemin şartları bebek için uygundur ve imalat başlar. Akit yenilenir. 4 maddeye riayet edilecektir. Çünkü bu 4 madde, “değiştirilmesi dahi teklif edilemeyen”lerdendir.
Çocuk doğar. İlk aylarda sulanan bir saksı çiçeğinden tek farkı ağlamak olduğu için sıkıntı olmaz. O da bir gaz sıkıntısıdır genelde. Gaza gelmeye gerek yoktur, 4 madde yerli yerindedir.
6. aydan sonra çocuk çevresini keşfetmeye başlar ve ilk taviz zorunlu olarak verilir: “Biraz çizgi film aç da bir rahat yemek yiyelim yeaaaaağ!”
“Oh bee dünya varmış. Çocuk ne güzel duruyor.” zamanları tabletin şarjı bitene kadar sürdüğü için mecburen eve televizyon alınır.
- İnternetten izlenilen Amerikan/Avrupa/Kore dizilerinin yerini televizyonda Baby TV alır. Günün 25 saati Baby TV. Ölümüne TRT Çocuk. Çılgınca Super Simple Songs videoları. Hayat bu eksene yerleşir.
Televizyonla eş zamanlı olarak agucuk bugucuk zamanları da başlamıştır: Hanimiş benim çüçük toşunum. Tosicik tosbağam. Agucuk bugucuğum. Yeşin onu anneşi. Çen çok güzel bir bebik misin? Popuş pişik olmuş. Göbüş tospik olmuş. Beyin pişmik olmuş.
Takip eden aylarda ve senelerde çocuk evde hükümdarlığını kurar. Misafirliklerde tanıştığı şekerler, sütlü tatlılar, baklavalar, çikolatalar ve jelibonlar ilk tebaasıdır ve muhafızları olan ebeveynleri onları yakalayıp mide zindanına atmakla yükümlüdür. “Muhafızlar tiz vurun paketini!” pardon doğrusu şu olacaktı “Anneee babaaa çiçolata”
Anne baba yavaş yavaş emir erine döner. “Baba eşek ol” “tabii yavrum”. “Annee celibon” “ama o sana jayayla yavyum” “İngaaaa” “Al al anneşi kıyamaz kujucuğuna. Ye toşunum. Ye tontişim. Bak niloya başlamış. Ooo Pepeee. Uuuu hippa. Bak koşuyoy Küçük Lola!”
Çocuk dile gelip yürümeye başlarken, ebeveynlerinde yüksek dozda Baby TV, aşırı agucuk bugucuk ve çocuk merkezli yaşamın etkisiyle beyin erimesi gözlemlenmeye başlar. Bazen ağızlarının kenarından, bazen burunlarından, bazense def-i hacet sırasında beyinlerindeki yetişkinlik bölümleri tasfiye edilir.
Çocukları büyürken, ebeveynleri küçülmeye başlar.
Ve bir sabah ebeveyler, uyandıklarında kendilerini devcileyin bebeklere dönüşmüş olarak bulur.
Çocuk yanlarına yürüyüp gayet ciddiyetle “Anne mama” derken onlar “agucuk bugucuk” diyerek yerde emeklemeye başlarlar. Ama bu, çocuk için sorun değildi. Evde yeteri kadar erzak vardı. O pekâlâ, hem anne babasının çocuğu, hem de ebeveynlerinin anne babası olabilirdi.
Keşke 3. gün evde bebe bisküvisi ve bez bitmeseydi. Stoklar 3 bebeğe 3 gün yetebildi sadece.
Biz bu hikâyeyi 155 Alo Polis hattına gelen şu çağrı ile öğrenebildik:
-Alo poliş amca. Bizimkiler bebek oldu. Bezleri de bitti. Açız. Gelip bizi alın. Geliyken de biyaj mama, mama, biyaj da temizlik malzemesi getirin.