Hollywood'un en üzgünü: Keanu Reeves

Disleksinin gölgesinde, hayallerin sonunda

Okul hayatı çok zor geçti. Çünkü disleksi problemi vardı. Okumak ona eziyet veren bir eylemdi. Bu sorun onda sertliğe ve kendine güven problemine yol açtı. Sürekli okul değiştirdi. O dönemde onu heyecanlandıran tek şey hokeydi. İyi bir kaleciydi ve profesyonel bir hokey oyuncusu olmak istiyordu. Bir maç sırasında sakatlanmasıyla bu hayali son buldu. Dalgınların ve üzgünlerin en iyi olduğu alanda başarılıydı: satranç. Öyle ki çoğu satranç oyununun galibi oydu. Fakat hayata karşı ezeli bir mağluptu.

Beklenmeyen başlangıç

On beş yaşındayken okulu bıraktıktan sonra bir reklam filminde oynadı. Bunun üzerine oyunculuk teklifleri almaya başladı. Başlangıçta böyle bir amacı yoktu sadece para kazanmanın peşindeydi. Zamanla oyunculuğa yoğun ilgi ve istek duydu. Disiplinliydi, başladığı şeyi ne olursa olsun bitirirdi. Öyle ki Toronto’da bir tiyatro oyununda oynadığı için çok iyi bir film teklifini reddetti.

Erken sinema hayatı

1986’da oynadığı Youngblood filminde kendisi gibi bir hokey oyuncusunu canlandırdı. Aynı yıl oynadığı River’s Edge filmiyle beğeni topladı. Bill & Ted's Excellent Adventure filmiyle komedide yer alırken, Point Break ve Speed ile aksiyonda yer aldı.

Eleştirmenlerce beğenilen, çoğu festivalden ödülle dönen My Own Private Idaho’daki oyunculuğuyla insanların dikkatini çekmeyi başardı.

Bertolucci’nin Little Buddha filminde oynadıktan sonra tanınırlığı arttı. 1997’de onu kitlelere tanıtan The Devil's Advocate filminden neredeyse hiç para almadı. Çünkü Al Pacino’nun istediği ücret, filmin bütçesini epey daraltmıştı. Reeves ise usta oyuncu ile karşılıklı oynamak için fedakârlık yaptı.

Matrix ile beraber artık herkes için Neo olmuştu. Matrix filminden kazandığı paranın büyük miktarını filmin set işçilerine dağıttı. Reeves, hiçbir zaman paraya çok önem vermedi, onun için önemli olan insan kalabilmekti.

Matrix

Matrix öyle bir filmdi ki, onunla beraber bilim kurgu sineması yön değiştirdi. Mitolojiden, dinden, felsefeden, bilimden ve masallardan yararlanan filmde muazzam bir sistem eleştirisi vardı. Kontrolün getirdiklerini, her şeyin bir seçim sonucu olduğunu ve gerçeğin reddedemeyeceğimiz kadar büyük olduğunu anlamamıza yardımcı olan bu filmde başrol oynamasıyla beraber Reeves, insanların saygısını kazandı.

Çeşitli karakterlerde değişmeyen hüzün

Keanu Reeves’in oynadığı rollere baktığımızda bir eşcinseli de bir katili de bir aşığı da çok iyi canlandırdığını görürüz. Değişmeyen tek şey ise bakışlarındaki hüzündür. My Own Private İdaho’daki rol arkadaşı ve en yakın dostu olan River Phoenix’i kaybettiğinde henüz yirmilerindeydi. En acısı ise sevdiği kadını ve çocuğunu kaybetmek oldu. Kız kardeşinin lösemi olmasıyla bu acı katlanarak büyüdü. Kardeşinden sonra gelirinin bir kısmını lösemi hastalarının tedavisine ayırdı.

Hayatın içinde kalmak

Gerçek bir hayatın başrolündedir Keanu Reeves. Yapay değildir. Gösterişten, star olmanın getirdiği her şeyden uzakta, naylondan bir hayatın değil, hakiki bir hayatın peşindedir. Şöhretinin zirvesindeyken bir evsizle gününü geçirerek sokakta uyuyabilir, metroda sana yer verebilir. O bizden biridir.

Maskelerden uzak, gerçeğe yakın. Ve zordur Keanu adında bir rüzgâr olmak.

Durmadan kendine savrulurken, manşetlerde üzgünlüğünün haber edilmesi, zordur. Oysa insan üzgünlükten gelir. Dünyaya mutlu olmak için gelmediğimizi bilen, gerçek benliğimizi gizleyerek "mış gibi" yapmaların ustası olmadan, kendinin acemisi olanlardandır Keanu Reeves. İyi ki de öyledir.

Dogstar

Yirmili yaşlarından itibaren gitar çalan Reeves, Dogstar adlı bir rock müzik grubunda yirmi yıldan fazla süre bas gitar çaldı. Bu süreçte çeşitli ülkelerde konser verdiler. Bon Jovi gibi isimlerin konserlerinde ön grup olarak yer aldılar. Şarkıların çoğu depresif sözlere sahipti. Grup dağıldıktan sonra da ünlü oyuncu müziği bırakmadı.

John Wick

2006 yılında oynadığı The Lake House filminden beri başarısız filmlerde oynayan Keanu Reeves, bu süreci 2014 yılında oynadığı John Wick filmiyle kırdı. Karizmasından hiçbir şey yitirmeyen aktör, yoğun aksiyon sahnelerinde, yaşının üzerine performans göstererek kendisine neden hayran olduğumuzu bir kez daha hatırlattı. John Wick’in bu kadar sevilmesinin bir nedeni de karakterin yaşadığı acının bize geçmesiydi. İzlerken onunla beraber biz de intikam derdine düştük. Çünkü Reeves, o kadar iyi oynadı ki aslında çok da özgün olmayan bir karakteri bize sevdirdi.