📌 Her zaman öğütlenen şeydir: erdemli olmak. Çoğumuzun da gayesidir bu. Bunun için uğraş gösteririz. İnsanlara saygımızı korur, dürüst olmak için çabalarız. Hakkımızda duyunca en gururlandığımız şeydir: 'Sözünün eridir o.' cümlesi. Bu yüzden birine verdiğimiz bir sözü tutmak öncelikli görevimiz haline gelir çoğumuz için. Çünkü erdem şöyle tanımlanmıştır bizim için: toplum tarafından kabul edilen doğru, güzel, iyi davranış kalıplarına uygun davranmak. 'Toplum tarafından, topluma karşı'… Fakat başkaları için çabalarken dönüp kendimize saygı göstermek, kendimize karşı erdemli biri olmak neden üzerinde durmaya değer verdiğimiz konular değil? Başkasına verdiğimiz bir sözü tutmak bu denli önemliyken kendimize verdiğimiz sözler neden bu kadar çabuk unutulmaya mahkum?
