💭 “Yalnız kalmayı öğrenirseniz düşünmeyi de öğrenirsiniz." -İlber Ortaylı
📌 Kendinden kaçmak çoğumuz için her zaman daha kolay olmuştur. Ne vakit benliğimize yönelecek olsak yüzleşmekten korktuğumuz ne varsa su yüzüne çıkacak diye tedirginliğe bürünürüz. Bürünürüz çevremizdeki insan kalabalığına ki düşünmemiz gerekenlerden biraz da olsa uzaklaşalım. Ne kadar uzak kendinden, o kadar rahat yaşamak deriz. Zaten durmaksızın akan bir zaman varken onu yalnızlık içinde harcamak haksızlık etmekmiş gibi gelir. Kovalamamız gereken şeyin başkalarının zamanı olduğunu düşünür, onların akışına katılmak isteriz. Tamamen gereksiz bir şey de değildir bu. Sahip olduğumuz vakti başkalarına ayırmak ve bir noktada onların da bizimle zamanlarını paylaşmaları çok keyifli olabilir. Ancak yalnızlık nimetine ulaşmak kadar lezzetlisi de var mıdır bilinmez. Kendine ayıracağın o vaktin kıymetiyle anlamaya başlarsın kendini de çevreni de. Eğer yalnızca herkes ne düşünüyorsa onu düşünmek, insanlar ne konuşuyorsa onu konuşmak istemiyorsanız yalnız kalmaktan çekinmeyin. Çünkü bizce yalnız kaldınız mı en verimli an o andır sizin için. O an gelir ve yalnızca siz ne düşünmek istiyorsanız onu düşünür, onun üzerine fikirler geliştirirsiniz. Hayatın içinde çevrenizi izlemekten, insanları izleyip dinlemekten keyif almanızı anlıyoruz ama başkasını tanımaya çalıştığınız kadar kendinizle tanışmak için atacağınız bir adım, anlamlar aradığınız hayat için size daha sağlam cevaplar sunabilir. Eğer kendinizce doğru bir hayat yaşamak istiyorsanız içinize yönelmelisiniz. Kendiniz için doğru olan ne varsa sizde saklı. Yalnız kalmaktan korkmayın, bu size iyi gelecek, sizi daha ileriye taşıyacak bundan emin olabilirsiniz. Kısaca Sartre'ın da dediği gibi kendi içinizi görmeye kalkmamanız kadar büyük bir yanlış yok.
