Atlansoy'un bu tanımı, insanın eksiklerini, öğrenme sürecini ve sürekli bir arayış içinde oluşunu vurguluyor. İnsan, kendi yetersizliklerinin farkına varan, bazen bu yetersizliklerini törpülemeye çalışan, ama aynı zamanda sürekli bir yolculuk halinde, göçebe ruhlu bir varlıktır. Bu bakış açısı, insanın yaşam yolculuğundaki bitmeyen öğrenme, değişim ve kendini tanıma çabasını anlatıyor.
