Leyla ile Mecnun, Romeo ve Juliet, Şah Cihan ve Mümtaz Mahal, Tahir ile Zühre, Ferhat ile Şirin...

Ben hemen camın altına varıp oturdum. Oturmadan evvel yanıma yarım ekmek helva bir de sarı kola aldım. Karnı aç olan adam sevda türküsü çığıramaz diyerek hem camı gözledim hem karnımı doyurdum. Benim sokak başından gelişimi sezen bu kız hastane odasının dibinde beklediğimi de sezer yoksa yuf olsun hem ona hem bana. Yuf olsun ki sevda çekiyoruz demeyelim. Birbirinin geldiğini sezmeyen yürek hiç atmasın şurda kalsın.

Güzel ve estetik bir ve aynı şey mi? Yaradan’ın yarattığındaki güzellik ile insanın o güne kadar eşi menendi görülmemiş bir tarzda ürettiğindeki, bir nevi Yaratıcı’sının kendisine bahşettiği cüz’i yaratma kudretini tezahür ettirdiğindeki güzelliği aynı tabir ile ifade ettiğinizde, hiç istemediğiniz hâlde bu iki üretim tarzını eşitlediğiniz için insan ile Rabb’ini de aynı kıymette farzetme gafletine düştüğünüzü görmezsiniz bile. O yüzden ya Frenkler’in estetik ile güzel şeklinde…