Leyla Erbil’e göre; bütün insanlar yaralı olarak doğar, ömürleri boyunca anlaşılmak, sevilmek isterler. Erbil bu yara ve yaralı oluşun, yaşayışın, bilinç akışı, bilinç dışı, kolektif bilinç, varoluş ve gerçekliğin bozumu ile ilgisini kurarak kendine özgü bir dil oluşturmuştur. Bilinç akışını tercih etmiş, çoğu zaman konuşuyor gibi rahat yazmıştır.