Büyüklerimizin bizi bizden fazla düşünmesine, kendilerinden çok bize düşkün olmasına bayılıyoruz. Bu kadarı da fazla diyorsanız; fazla olmadığını ispatlarız...

Spor yapmamaya bahane aradığımızdan değil kesinlikle imkanlar el vermediği için spor yapamıyoruz. Yoksa kilolarımızla mutlu oluşumuzun konuyla bir alakası yok.

Yine harika tespitlerimizle karşınızdayız...

Spora düzenli olarak gidebilmek için gerçekten kararlı ve planlı olmak lazım. Bizde ikisi de olmadığı için spora gidemiyoruz, siz devam edin.

Yüzünü sildiğin havluyu verirsen hayvana böyle bir tepkiyle karşılaşman gayet normal.

İlk kim ve ne niyetle çeyizine böyle bir eşya koymaya karar verdi, çıkıp durumu anlatsın yoksa şimdiye kadar gördüğümüz en korkunç havlu geceleri kabusumuz olacak.

Böyle bir havluyu alıp spora gitmek kadar güzel bir şey var mıdır? Keşke hayatta olsaydı da bizi de babaannelerimiz böyle gönderseydi...

Haftanın en zor günü pazartesi diye düşünüyoruz, pazartesi günleri genelde hiç geçmiyor. Pazartesi gününe fazlam anlam yüklediğimiz için mi yoksa tatil sonrası olduğundan mı karar veremedik.

Hayvanların kendi aralarında iletişim kurabildiğini bilsek de ne dediklerini anlayamadığımız için çok takılmıyoruz. Ama papağanların bizleri taklit edebildiği düşününce konuşmalarını merakla dinliyoruz. Aleyhimize bir plan yapıyor olabilirler sonuçta dikkatli olmak lazım.

Aile evinde ya da büyüklerimizin yanında kalıyorsak bu tip durumların başımıza gelmesi aşırı muhtemel. Yeni gelin evinden çıkan bohça gibi spora gönderdiğiniz çocuğunuza iyilik değil kötülük yapıyorsunuz, bilginize.