Sınav haftasında ders çalışmamak için bulduğumuz bahanelere bir yenisini daha ekleyip her şeyin miniğini yapmaya karar verdik.

En sevdiğimiz arkadaş tipi yanında yemek yediğimiz her an hesabı bize ödetmeyendir.

Her sabah aynı stresi yaşamayanlar halimizi anlayamaz, geç kalma bahanesi olarak bunu söyleyememek de kalbimizi çok kırıyor.

Gizlice yaptığımız her işi yüzümüze gözümüze bulaştırdığımız için biz asla yalan söyleyemiyoruz. Böyle bir yeteneksizliğe sahip olmak bizi de çok üzüyor.

Telefonumuzdaki hafızanın büyük bir kısmını kaplayan ekran görüntüleri, üzerlerine yenileri eklense de zihnimizde konularına göre kategorilerine ayrılmış durumda, teşekkürler.

Haftaya böyle temizlik videolarıyla başlamak enerjimizi artırdı. Bu motivasyonla kendimizi temizliğe kaptırmazsak iyi.

Öğle arasında uyumak için sote bir yer bulup oraya gitmek istesek, hemen kalabalıklaşır herkes başımıza toplanır.

Ofis çekmeceleri nasıl olsun diye soranlar için tam olarak böyle olsun.

Bu videoyu izledikten sonra bir yeni fobimiz oldu. Kaçıncı katta olursak olalım davetsiz misafir ağırlıyor olabiliriz, bugün uyuyamayacağız.

Ehliyet derslerinde hocanın tek göstermeyle kendisinin aynısı bir performans beklemesi halis mi?

Evet arkadaşlar mutfak dolaplarında üst raflara nasıl ulaştığımızı sormuşsunuz, anlatsak anlaşılmaz canlandıralım dedik. Başka sorusu olan var mı?

Ne kadar önlem alınırsa alınsın, çocukların pratik zekalı oluşlarını ve nelere cesaret edebileceklerini hesaba katmadığımız için bütün numaralarımız elimizde patlıyor. Anne baba olmak çok zor...

Evinde kuş olan arkadaşımıza misafirliğe bile gidemezken bu kadar yakınımızda olduğunu hayal edince ürpermedik değil. Ama işlevleri arasında ambalajı şu şekil açabiliyor olması baya havalı.

Çamaşırlar yıkandıktan sonra kaybolan çorap tekleri ile geçen kış kaldırılan ama şimdi yeri hatırlanmayan kazaklar kıyasıya yarışır. Her yere baktığımızı zannederiz, kanatlanıp uçtu herhalde derken annemiz gelip tek seferde bulur. Bu nasıl bir seviye üstat, kaçıncı levelde açıldı?

Başımıza gelebilir gülmemeliyiz diye kendimizi sıkmaktan çenemiz bir miktar ağrımış olabilir. Ama aynısı bize olsa gülmekten de ağrırdı, o nedenle dert etmiyoruz.

Sürpriz yapmayı beceremeyenler ve etraftaki koşuşturmayı hemen fark edenler sayesinde hazırlıksız yakalanamıyoruz, yıllar oldu bize şöyle bir sürpriz yapılmayalı... Bugün de bunun için depresyona gireceğiz.

Evde kaldığı süreç boyunca dolabımızda ne varsa habersiz alıp giyen kardeşimiz, tatil sonu okula döneceği zaman sevdiği kombinleri almak için türlü şirinliklerle bizi ikna etmeye çalışır. Bu tür oyunlara kanmayıp giysi paylaşmayan dostlarımıza selam olsun.