Yemek yemek, sadece bir ihtiyaç değil; aynı zamanda kültürlerin, geleneklerin ve tarihle birlikte değişen yaşam biçimlerinin de bir yansıması. Sofralarımızın baş tacı olan çatal ise yemek kültürü ve sosyal alışkanlıkların evrimi açısından oldukça ilginç bir hikâyenin başkahramanı diyebiliriz. Çatalın kökenleri, çok eski zamanlara, yani yaklaşık MÖ 3000 yıla kadar uzanıyor. Mezopotamya ve eski …

Evde en çok kullandığımız eşyaların başında çatal kaşıklar geliyor. Buna bağlı olarak da çatal ve kaşıklar zamanla lekeleniyor veya pas tutabiliyor. Eminim birçoğunuzun evinde de kararmış bir köşede bekleyen çatal ve kaşık takımı vardır. Ancak üzülmeyin bu problemin de çözümü yine Lokmacığınızda! Hadi gelin çatal ve kaşıklarınızı ilk günkü haline geri döndürelim.

Siz de her suçu erkeklere atıyorsunuz demeden kim tatlıyı iştahla yedikten sonra boş tabağı geri dolaba koyar diye bir düşünün...

Evdekiler dağıttıklarını topla dedikten beş dakika sonra bizim yüz ifadesi.

Hayalimizdeki makarna tabağı tam olarak. Bizim karşılaştığımız tabak bambaşka.

Sebze meyvelerin küçük olanları daha büyüyecekmiş de vakti olmamış, erkenden dalından koparılmış gibi hissettiriyor.

Hepimiz birer ağır yaşamlarız ama mental anlamda, o nedenle yediklerimizden kısmak dertlerimize etki etmiyor. Bırakın yiyelim.

Konuşurken elimizi kolumuzu bağlasanız cümlenin sonunu getiremeyiz. O derece jest ve mimik yapmadan yaşamamız mümkün değil.

Başımıza gelir ya da bize böyle şakalar yapan olur diye korktuğumuz kazalardan biri bu. Asıl sıkıntı biz o tabağı yemeye devam edersek olur, işte o kadar iştahlıyız.

'Akşama yemeğe geliyor musun aşkısı' tabağımız gelmiştir.

Gün tabaklarını; tanıdığımız ve sevdiğimiz halleriyle bırakın. Bakın bu hassas çizgimiz, bizi koruma derneği kurmak zorunda bırakmayın.