Kadının düşüşüne hazırlıksız yakalandık ama başımıza gelmemesi için mecbur tutacağız kendimizi.

Otogarda sıra olduğu zaman telaştan bizim de üstümüze düşecek korkusuyla yaşıyorduk. Aynısı gerçekleşmiş geçmiş olsun diyoruz.

Hepimizin istediği çalışma ortamı diyebiliriz. Keyfine düşkün olanlar burada mı?

Kafasına göre bir rota belirlemiş bavulun nereye gittiğine dair kimsenin fikri olmaması, kontrolsuz bir şekilde ilerlemesi güldürdü.

Filmlerde bir yerden bir yere giderken yanlarına küçük bir çanta alabilenlere hayret ediyoruz. Bizim sırf yolda yeriz diye yanımıza aldıklarımız sırt çantasını dolduruyor.

Siz de bir yere giderken, lazım olursa çukuruna düşüp gerekli gereksiz her eşyanızı yanınıza alıyor musunuz; yoksa normal misiniz?

Bebek sahibi ailelerin en büyük dramı diyebilir miyiz?

Hepsinin bir kurgu olduğunu ve göründüğü gibi olmadığını hatta belki bir dizi sahnesi olduğunu tahmin ediyoruz.

Aynı durumda biz olsaydık arkamızdaki insan bavula tekme atardı. Bavula neden tekme atsın diyenleri şansızlığımızla döveriz.

Öncelikle şu konuda anlaşalım, tatilimizdeki gün sayısının yanımıza aldıklarımızla bir bağlantısı yok. Her şey lazım olabilir, sadece sorun çıkmasın diye temkinli davranıyoruz.

Başarılı bir atlayış olmasa da iyi bir başlangıç olduğunu düşünmesi için motive etmeliyiz. Evin büyüğü olmak bunu gerektirir.

Pandemi dönemine denk gelen tatilleri yapamadığımız için ortaya böyle bir şey çıktı. Bu sene 2 yılın tüm acısını çıkarıp tatil yapacağız.

Bir hareket diğer insanlara ne kadar faydalı olabiliyorsa bu iş, o alanın zirvesindedir. Kırılan bavulların bedelini kimseye ödetmemek için kendini bu alanda ustalaştıran ablamızı da kutluyoruz.