Hz. İsa, annesi Hz. Meryem ile Hristiyanlığın başlangıç dönemi ileri gelenlerinin resimlerinin duvarlarını süslediği kilisenin de yer aldığı Niğde'deki Gümüşler Manastırı, "Gülen Meryem Ana" freskiyle dikkati çekiyor.

Siq kayaları ile oyulmuş Petra Antik Kenti’nde yürümek, sırtını kayalara yaslamak ve insan eliyle oyulmuş Hazine’ye hayran kalmak, inanılmaz lezzetli künefesinin tadına bakmak, Ürdün’de bir ayrıcalıktır. Bu küçük ülke tecrübeli turistleri bile etkileyebilir. Buraya gitmeye karar verdiyseniz, artık çok kıskanılacak biri olursunuz. Böylesine farklı ve son derece maceralarla dolu, gezdikçe insana …

Manastır, Eski Yugoslavya’dan bağımsızlığını kazandıktan sonra Makedonya Cumhuriyeti adını alan dost ve kardeş ülkenin güneybatısında Pelister Dağı eteğinde kurulmuş güzel bir şehir. Biz Türkler Manastır desek de Makedonlar “Bitola” diyor, bu güzel şehre. Şehir, Vardar Irmağı'nın kollarından Karasu’ya dökülen Drahor (Dragor) Çayı kıyısında bulunuyor. Şehrin ismi Rumca “Manastirion”, Ulahça “Toli-Manastir”, Sırpça “Bitolj”, Bulgarca ve Makedonca ise “Bitol…

Leda Restorasyon firmasının sahibi inşaat mühendisi Onur Attar: "Temmuz veya ağustos ayı içinde çalışmaları tamamlamayı planlıyoruz."

Şair başlarından geçenleri, tanık olduklarını ve kendi eliyle işlediklerini dönüş yolunun duraklarından Peşte'de aharlı kâğıda yazdı. Ve karlı sivri kulelerin arasından geçip cehennem ateşleriyle örülü yedi katı geçerek indiği meyhanede, sırtını fıçıya yaslamışken, çakırkeyifliğin katmerli ve koyulmuş kederiyle dilini tutamayıp yanağında sırça taneleri ve sinesinde tokatlarıyla okudu uzun ağıdını.

Muğla'nın Fethiye ilçesinde, denizden yaklaşık 400 metre yükseklikteki Afkule Manastırı, manzarasıyla yerli ve yabancı turistlerin ilgisini çekiyor. Afkule Manastırı, denize bakan konumuyla ziyaretçilerini etkileyici bir yolculuğa çıkartıyor. Manastırı gezenler, yeşil ve mavinin buluştuğu eşsiz bir tabloyu andıran manzarayı izlemenin mutluluğunu yaşıyor.

Papalık tarihinde, ilk dönemlerde zulme uğrayan bircemaatin lideri olan papaların cemaatlerini son ana kadarsavundukları, ancak canları tehlikeye girdiği taktirdegörevlerinden ayrılmayı kabul ettikleri biliniyor.