Sabit durmak için hareket
Gitmek ile durmak arasında da bir fark var. Onun gibi. “Atımı bir yerde durmamanın güzelliğine bağladım” dizesinin çoğalttığı hakikate işaret etmeye çalışıyoruz hep birlikte. “Bir yerde durmamanın güzelliğinde durup kalmanın güzelliği nedir” sorusunun cevabıdır, peşinde olduğumuz cevap.
Aynı harflerle yapılan iki kelime var elimizde: “Yeni” ile “yine.” Harflerin dizimindeki o küçük farklılık derin bir anlam ayrımına işaret ediyor ama. Tam bu iki kelimenin etrafında sürüp giden bir hayatın içindeyiz. Fark etmesek de tartışmalarımızın büyük kısmı burada dönüyor aslında…
Bu bir Cins geleneği doğrusu… Siz deyin gürül gürül akan bu şık dünyaya bir çelme takmak için ölümü hatırlamak ve hatırlatmak vesilesi… Bu sayımızı Haziran’da gidenlere ithaf ediyoruz.
“Yeni bir şey” yapmak ile “yeniden yapmak” arasındaki o büyük farktan söz ediyoruz burada. Sanıldığının aksine her iki kelime de kendi başlarına olumlu anlamlar taşımıyor içlerinde. Tıpkı olumsuz anlamlar taşımadıkları gibi… Zaten yapılanı yapmaya devam etmekle yeni bir şey yapmak arasında, bağlamı önemsiz olumlu bir değer yok. Burada anlaşıp, farkı anlamalıyız.
***
Gitmek ile durmak arasında da bir fark var. Onun gibi. “Atımı bir yerde durmamanın güzelliğine bağladım” dizesinin çoğalttığı hakikate işaret etmeye çalışıyoruz hep birlikte. “Bir yerde durmamanın güzelliğinde durup kalmanın güzelliği nedir” sorusunun cevabıdır, peşinde olduğumuz cevap. Giderken de gelirken de ve hatta dururken de aynı atın üzerinde sabitkadem durmanın güzelliği nerededir? İnsanı akıp giden görüntülerden ve değişip duran seslerden emin kılacak olan güzellik buradadır çünkü. Kıymetli olanın tam üzerinde durarak değişen şartlarla birlikte değişmemekten söz ediyoruz.
Çünkü insan çoğu kez mekânın ve şartların değişmesiyle yaşadığı değişimin farkında olmaksızın, kendini durduğu yerde duruyor zannederken çürüyüp gider. Günün sonunda şaşkınlık kalır elinde. Evet, ana fikir gitmek! Ama dünyanın kirini ellerimize bulaştırmadan gitmek. Anlamı, çoğaltılmayı bekleyen bir dize olarak tekrar ederiz ki; “Atımı bir yerde durmamanın güzelliğine bağladım” diyebilmeli insan. Budur.
İthaf
- Bu bir Cins geleneği doğrusu…
- Siz deyin gürül gürül akan bu şık dünyaya bir çelme takmak için ölümü hatırlamak ve hatırlatmak vesilesi…
Biz diyelim Haziran’da aramızdan ayrılan ve dünyamızı biraz daha güzelleştiren insanlara inceden bir selam vermek endişesi…
Cins, bu Haziran ayını da onları hatırlamaya aracı kılıyor.
Bu sayımızı Haziran’da gidenlere ithaf ediyoruz.
Sayılamayacak kadar çok olan bütün güzel adamlara…
Ama öncelikle, Cahit Zarifoğlu’na ve Cemil Meriç’e…
Peyami Safa’ya ve Ahmet Haşim’e…
Orhan Kemal’e ve Nazım Hikmet’e…
Abdürrahim Karakoç’a ve Muhammed Ali’ye…
Cengiz Aytmatov’a ve Ayşe Şasa’ya…
Dıranas’a ve Fuat Sezgin’e…
Ve evet Michael Jackson’a…